Salomea z Bergu

(niem. Salome von Berg, ur. między 1093r. a 1101r., zapewne ok. 1099, zm. 27 lipca 1144r. w Łęczycy) - hrabianka niemiecka i księżna polska.

Była córką Henryka, hrabiego Bergu, hrabstwa położonego w Szwabii, koło Ehingen. Jej siostry wyszły za czeskich książąt: Rycheza była żoną Władysława I, a Zofia Ottona II Czarnego.

Bolesław III
Krzywousty
mąż Salomei z Bergu

Henryk
Sandomierski
syn Salomei z Bergu

Bolesław IV
Kędzierzawy
syn Salomei z Bergu

Judyta
Bolesławówna
córka Salomei z Bergu

Zofia Bolesławówna
córka Salomei z Bergu

Agnieszka
Bolesławówna
córka Salomei z Bergu

Mieszko III Stary
syn Salomei z Bergu

Ryksa
Bolesławówna
córka Salomei z Bergu

Kazimierz
syn Salomei z Bergu

Dobroniega
Ludgarda
córka Salomei z Bergu

Gertruda
córka Salomei z Bergu

Kazimierz II
Sprawiedliwy
syn Salomei z Bergu

Leszek Bolesławowic
syn Salomei z Bergu
         


W styczniu lub lutym 1115 została, dzięki pośrednictwu biskupa Ottona z Bambergu, drugą żoną Bolesława III Krzywoustego, po śmierci jego pierwszej małżonki Zbysławy Kijowskiej.

Zapewne w 1125r. miała wpływ na pozbawienie części władzy palatyna Piotra Włostowica.

28 października 1138r. zmarł Bolesław III Krzywousty, dzieląc w sporządzonym na jakiś czas przed śmiercią testamencie kraj między synów. Własne działy otrzymali syn Bolesława z pierwszego małżeństwa Władysław (stanowisko seniora dynastii, Małopolskę, Śląsk, wschodnią Wielkopolskę, Kujawy, Pomorze), oraz dwóch potomków Salomei Bolesław IV (Mazowsze) i Mieszko III (zachodnia Wielkopolska). Młodsi Henryk i Kazimierz, jako małoletni, znaleźli się na dworze Salomei w Łęczycy, wyznaczonej księżnej jako oprawa wdowia wraz z całą ziemią (w skład oprawy wchodziło również kilka miejscowości rozrzuconych po całej Polsce, między innymi Kwieciszewo, Pajęczno, Radziejów, Małogoszcz). Henryk miał zapewne po osiągnięciu pełnoletniości otrzymać z rąk seniora Sandomierszczyznę, a Kazimierz jako pogrobowiec nie był uwzględniony w testamencie.

W 1141r. Salomea zwołała bez wiedzy seniora Władysława zjazd książąt juniorów i możnych do Łęczycy. Zjazd miał na celu zaślubienie córki Bolesława i Salomei - Agnieszki, księciu kijowskiemu Wsiewołodowi. Oczywiste było, że Salomea broniła interesów swoich synów i widziała w pasierbie konkurenta. Zjazd wobec szybkiej kontrakcji Władysława i zawarcia przez niego sojuszu z książętami ruskimi nie przyniósł jednak spodziewanych rezultatów.

Salomea była dobrodziejką klasztoru benedyktynów w Zwiefalten w rodzinnej Szwabii. Wspierała również hojnie klasztor w Mogilnie i Trzemesznie.

Salomea z Bergu zmarła 27 lipca 1144r. w Łęczycy. Pochowana została u boku męża w katedrze w Płocku. Po jej śmierci juniorzy zajęli oprawę wdowią swej matki, prawnie należną seniorowi. Władysław II stracił szybko poparcie możnych po konflikcie z Piotrem Włostowicem, którego kazał okrutnie okaleczyć. Wkrótce Władysław, obłożony klątwą przez biskupa Jakuba ze Żnina, został wyparty przez juniorów i musiał opuścić kraj.

Z małżeństwa z Bolesławem Krzywoustym doczekała się sześciu synów: Leszka, Kazimierza (Starszego), Bolesława IV Kędzierzawego, Mieszka III Starego, Henryka Sandomierskiego i Kazimierza II Sprawiedliwego i prawdopodobnie sześciu córek: Ryksy, nieznanej z imienia córki, Gertrudy,Dobroniegi Ludgardy, Judyty i Agnieszki.