Salomea z Bergu
(niem. Salome von Berg, ur.
między 1093r. a 1101r., zapewne ok. 1099, zm. 27
lipca 1144r. w Łęczycy) - hrabianka niemiecka i księżna
polska.
Była córką Henryka, hrabiego Bergu, hrabstwa położonego
w Szwabii, koło Ehingen. Jej siostry wyszły za czeskich
książąt: Rycheza była żoną Władysława I, a Zofia Ottona II
Czarnego.
Bolesław III
Krzywousty
mąż Salomei z Bergu |

Henryk
Sandomierski
syn Salomei z Bergu |

Bolesław IV
Kędzierzawy
syn Salomei z Bergu |

Judyta
Bolesławówna
córka Salomei z Bergu |

Zofia
Bolesławówna
córka Salomei z Bergu |

Agnieszka
Bolesławówna
córka Salomei z Bergu |

Mieszko III
Stary
syn Salomei z Bergu |

Ryksa
Bolesławówna
córka Salomei z Bergu |

Kazimierz
syn Salomei z Bergu |

Dobroniega
Ludgarda
córka Salomei z Bergu |

Gertruda
córka Salomei z Bergu |

Kazimierz II
Sprawiedliwy
syn Salomei z Bergu |

Leszek Bolesławowic
syn Salomei z Bergu |
|
|
|
|
|
W styczniu lub lutym 1115 została, dzięki pośrednictwu
biskupa Ottona z Bambergu, drugą żoną Bolesława III
Krzywoustego, po śmierci jego pierwszej małżonki Zbysławy
Kijowskiej.
Zapewne w 1125r. miała wpływ na pozbawienie części władzy
palatyna Piotra Włostowica.
28 października 1138r. zmarł Bolesław III Krzywousty,
dzieląc w sporządzonym na jakiś czas przed
śmiercią testamencie kraj między synów. Własne działy
otrzymali syn Bolesława z pierwszego
małżeństwa Władysław (stanowisko seniora
dynastii, Małopolskę, Śląsk,
wschodnią Wielkopolskę, Kujawy, Pomorze), oraz dwóch
potomków Salomei Bolesław IV (Mazowsze) i Mieszko
III (zachodnia Wielkopolska). Młodsi Henryk i Kazimierz,
jako małoletni, znaleźli się na dworze Salomei w Łęczycy,
wyznaczonej księżnej jako oprawa wdowia wraz z całą ziemią
(w skład oprawy wchodziło również kilka miejscowości
rozrzuconych po całej Polsce, między
innymi Kwieciszewo, Pajęczno, Radziejów, Małogoszcz). Henryk
miał zapewne po osiągnięciu pełnoletniości otrzymać z rąk
seniora Sandomierszczyznę, a Kazimierz jako pogrobowiec nie
był uwzględniony w testamencie.
W 1141r. Salomea zwołała bez wiedzy seniora Władysława zjazd
książąt juniorów i możnych do Łęczycy. Zjazd miał na celu
zaślubienie córki Bolesława i Salomei - Agnieszki, księciu
kijowskiemu Wsiewołodowi. Oczywiste było, że Salomea broniła
interesów swoich synów i widziała w pasierbie konkurenta.
Zjazd wobec szybkiej kontrakcji Władysława i zawarcia przez
niego sojuszu z książętami ruskimi nie przyniósł jednak
spodziewanych rezultatów.
Salomea była dobrodziejką klasztoru benedyktynów w
Zwiefalten w rodzinnej Szwabii. Wspierała również
hojnie klasztor w Mogilnie i Trzemesznie.
Salomea z Bergu zmarła 27 lipca 1144r. w Łęczycy. Pochowana
została u boku męża w katedrze w Płocku. Po jej śmierci
juniorzy zajęli oprawę wdowią swej matki, prawnie należną
seniorowi. Władysław II stracił szybko poparcie możnych po
konflikcie z Piotrem Włostowicem, którego kazał okrutnie
okaleczyć. Wkrótce Władysław, obłożony klątwą przez
biskupa Jakuba ze Żnina, został wyparty przez juniorów i
musiał opuścić kraj.
Z małżeństwa z Bolesławem
Krzywoustym doczekała
się sześciu synów: Leszka,
Kazimierza (Starszego), Bolesława
IV Kędzierzawego, Mieszka
III Starego, Henryka
Sandomierskiego i Kazimierza
II Sprawiedliwego i
prawdopodobnie sześciu córek: Ryksy,
nieznanej z imienia córki, Gertrudy,Dobroniegi
Ludgardy, Judyty i Agnieszki.
 |