Eufrozyna Opolska

Eufrozyna opolska (ur. między 1228r. a 1230r., zm. 4 listopada zap. 1292r.) – księżna kujawska, a następnie pomorska z dynastii Piastów, córka księcia opolsko-raciborskiego Kazimierza I i Wioli.
 

Kazimierz I
Opolski
ojciec Eufrozyny Opolskiej

Wiola Bułgarka
matka Eufrozyny Opolskiej

Kazimierz I
Kujawski
mąż Eufrozyny Opolskiej

Siemowit
Dobrzyński
syn Eufrozyny Opolskiej

Władysław I
Łokietek
syn Eufrozyny Opolskiej
Eufemia Kujawska
córka Eufrozyny Opolskiej
Siemomysł
Inowrocławski
syn Eufrozyny Opolskiej
Kazimierz II
Łęczycki
syn Eufrozyny Opolskiej
Mieszko II Otyły
brat Eufrozyny Opolskiej

Władysław Opolski
brat Eufrozyny Opolskiej

Więcesława
siostra Eufrozyny Opolskiej
 


Między 1257r. a 1259r. wyszła za mąż za księcia kujawskiego Kazimierza I. Eufrozyna urodziła swemu mężowi czworo dzieci: Władysława I Łokietka, późniejszego króla polskiego, Kazimierza II, księcia łęczyckiego, Siemowita, księcia dobrzyńskiego, Eufemię, żonę księcia halickiego i włodzimierskiego Jerzego z dynastii Rurykowiczów.

Według opisu Kroniki wielkopolskiej w 1261, chcąc zapewnić następstwo w księstwie swoim synom, próbowała otruć pasierbów, synów Kazimierza z poprzedniego małżeństwa: Leszka Czarnego i Ziemomysła, co stało się przyczyną ich buntu. Po śmierci męża, zmarłego 14 grudnia 1267 Eufrozyna objęła rządy regencyjne w dzielnicach, które przypadły w spadku jej nieletnim synom.

Prawdopodobnie pod koniec września lub krótko po 20 października 1275, być może w Świeciu, Eufrozyna wyszła ponownie za mąż za księcia gdańskiego Mściwoja II. Drugie małżeństwo Eufrozyny było bezpotomne. Najprawdopodobniej z powodu złych stosunków małżeńskich Mściwoj zaczął zdradzać Eufrozynę. Istnieje teza, jakoby jedną z kochanek Mściwoja była jego kuzynka Gertruda Samborówna. Następną nałożnicą Mściwoja została Sulisława, mniszka z klasztoru premonstratensek w Słupsku. Przed 13 maja 1288 doszło do rozwodu Mściwoja i Eufrozyny.

Po rozwodzie z mężem Eufrozyna zamieszkała u synów na Kujawach. Zmarła 4 listopada, najprawdopodobniej w 1292 i została pochowana w Brześciu Kujawskim, zapewne w kościele dominikanów.