Jan III Sobieski ojciec Konstantego Władysława Filipa Sobieskiego	Maria Kazimiera de La Grange d'Arquien matka Konstantego Władysława Filipa Sobieskiego	Teresa Kunegunda Sobieska siostra Konstantego Władysława Filipa Sobieskiego	Adelajda Teofila Ludwika Sobieska siostra Konstantego Władysława Filipa Sobieskiego	Aleksander Benedykt Sobieski brat Konstantego Władysława Filipa Sobieskiego	Jakub Ludwik Sobieski brat Konstantego Władysława Filipa Sobieskiego
Maria Teresa Sobieska siostra Konstantego Władysława Filipa Sobieskiego	Jan Sobieski brat Konstantego Władysława Filipa Sobieskiego	Maria Józefa Wessel żona Konstantego Władysława Filipa Sobieskiego

Syn króla Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery d’Arquien, brat Jakuba Ludwika, Aleksandra Benedykta i Jana.

Został ochrzczony w Jaworowie. Odebrał staranne wykształcenie zgodne z ułożoną przez ojca w 1685r. instrukcją wychowawczą. W październiku 1696r. wraz z bratem Aleksandrem został przyjęty przez króla Ludwika XIV jako hrabia pomorzański. 19 stycznia 1698r. wydał wraz z bratem Aleksandrem bal na cześć przybyłego do Warszawy Augusta II Mocnego. W 1697r. na mocy podziału majątku po Janie III otrzymał Wilanów i Pałac Kazimierzowski, a także dobra żółkiewskie i krechowskie.

W 1698r. wziął udział w bitwie pod Podhajcami. W październiku tego roku wraz z bratem odprowadzał orszak matki, która udała się do Włoch. W listopadzie zostali przyjęci przez cesarza Leopolda I i Eleonorę Magdalenę von Pfalz-Neuburg. W 1699r. uczestniczył w przejmowaniu odzyskanego z rąk tureckich na mocy pokoju w Karłowicach Kamieńca Podolskiego.

W marcu 1700r. wyjechał do Rzymu. W listopadzie został kawalerem Orderu św. Michała. W grudniu z rąk ambasadora Francji otrzymał Order Świętego Ducha. Tam zamieszany został w skandal obyczajowy, gdy związał się z miejscową pięknością dość lekkich obyczajów o imieniu Tolli, którą Maria Kazimiera oskarżyła o kradzież swojej biżuterii.

W czasie III wojny północnej poparł starania brata Jakuba o koronę polską. Przybył do Oławy, skąd przez Wrocław chciał udać się do Rzeczypospolitej. 27 lutego 1704r. przy wyjeździe z tego miasta został wraz z bratem aresztowany przez wysłanników Augusta II. Więziony do 1706r. w twierdzy Pleissenburgu w Lipsku, później w Twierdzy Königstein. Uwolniony na mocy pokoju w Altranstädt. Wyjechał na Dolny Śląsk, gdzie miał romans z byłą kochanką Augusta II Urszulą Lubomirską. Latem 1708r. przybył do Stanisława Leszczyńskiego do Prus Królewskich. 18 listopada tego roku poślubił w Gdańsku Marię Józefę Wessel. Elżbieta Sieniawska zaproponowała wówczas elekcję Konstantego zamiast restauracji rządów Augusta II. Jednak powrót tego ostatniego do kraju przekreśliły ten projekt. W 1711r. Konstanty podejmował cara Piotra I w Jaworowie. W 1712r. i w czasie konfederacji tarnogrodzkiej (1715r.-1716r.) wysuwano jeszcze jego kandydaturę do tronu polskiego, ale plany te spełzły na niczym.

Rezydował we Wrocławiu. W 1714r. odziedziczył po bracie Aleksandrze Pomorzany. W 1718r. sprzedał Podhorce Stanisławowi Mateuszowi Rzewuskiemu, w 1720r. Wilanów Elżbiecie Sieniawskiej, a Augustowi II pałacyk myśliwski na Marymoncie w Warszawie. Jego imię nosiły statki gdańskie Printz Constantin von Pohlen i Der Printz Constantin von Polen.

Pochowany w kościele farnym w Żółkwi.