Fryderyk II Legnicki ojciec Jerzego II Brzeskiego	Zofia Hohenzollern matka Jerzego II Brzeskiego	Barbara Hohenzollern żona Jerzego II Brzeskiego	Jan Jerzy Oławski syn Jerzego II Brzeskiego	Joachim Fryderyk syn Jerzego II Brzeskiego
Barbara córka Jerzego II Brzeskiego	Zofia córka Jerzego II Brzeskiego	Elżbieta Magdalena córka Jerzego II Brzeskiego

W 1547 roku po śmierci ojca Fryderyka II odziedziczył księstwo brzeskie. Jerzy II dzięki swoim zdolnościom organizacyjnym i pracowitości, znacznie podniósł zamożność i rangę księstwa. Zabiegał o rozwój handlu i górnictwa; był mecenasem sztuki; z jego inicjatywy wznoszono, rozbudowywano i przebudowywano w stylu renesansowym zamki i budynki użyteczności publicznej; dzięki Jerzemu II Zamek w Brzegu stał się najwspanialszą rezydencją renesansową na Śląsku; przebudował też w stylu odrodzenia zamki Oławie i Wołowie oraz wzniósł ratusz w Brzegu. Założył również protestanckie gimnazjum humanistyczne. Słynął z wydawania przepisów dokładnie regulujących życie mieszkańców księstwa. Mieszczanom zakazał wylewania nieczystości na ulice, określił ilu gości można przyjąć na weselu, zabronił gier hazardowych w gospodach. Był człowiekiem niezwykle religijnym, jego poddanym groziły kary za uchylanie się od uczestnictwa w protestanckich nabożeństwach.

Pomimo że Jerzy II był lennikiem Habsburgów, stał w opozycji do ich absolutystycznej polityki na Śląsku. Przez małżeństwo z córką elektora brandenburskiego związał się przymierzem z Marchią Brandenburską. Utrzymywał również przyjazne stosunki z Polską; korespondował z arcybiskupem gnieźnieńskim Jakubem Uchańskim, królem Zygmuntem II Augustem, potem Stefanem Batorym.

Zmarł w późnych godzinach wieczornych 7 maja 1586 roku w Brzegu. Został pochowany w tamtejszym kościele zamkowym.

Żoną Jerzego II była Barbara Hohenzollern (ur. 10.VIII.1527 - zm. 2.I.1595) córki elektora brandenburskiego Joachima II Hektora; ich ślub odbył się 15 lutego 1545 roku w Berlinie; mieli siedmioro dzieci: Barbarę (1548-1565), Joachima Fryderyka (1550-1602), Jana Jerzego (1552-1592), Zofię (1556-1594), Magdalenę (1560-1562), NN córkę (ur., zm. 1561) i Elżbietę Magdalenę (1562-1630).