M i c h a i ł  B u ł h a k o w

MISTRZ
I MAŁGORZATA


 


Reżyseria: Ivo Rodoczenko
Scenografia: Anna Remik
Muzyka: Zespół

Premiera: październik 2014
 
...Więc kimże
w końcu jesteś?
– Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro.
J.W.Goethe “Faust”
     

 

             

 

                             

 

     

 

 
WOLAND
Szatan, przybył do Moskwy, aby wydać Wiosenny bal pełni księżyca (zwany też Balem stu królów) w dniu 14 nisan, który w kalendarzu żydowskim jest dniem poprzedzającym święto Paschy (w kalendarzu świąt chrześcijańskich jest to zatem Wielki Piątek). Imię zaczerpnięto z Fausta Goethego (słowo "vôlant" w języku średniowysokoniemieckim oznaczało diabła). Moskwianom Woland przedstawia się jako profesor czarnej magii oraz jako specjalista od odczytywania rękopisów Gerberta z Aurillac z X wieku.
KSAWERY MIERZEJEWSKI
  BEHEMOT
Demon paź, który przybiera postać czarnego kota lub człowieka o kociej twarzy. Jako kot wprawia w zdumienie przeciętnych mieszkańców Moskwy swymi niecodziennymi sztuczkami m.in. kupując bilet, przemawia do motorniczego tramwaju, pije wódkę i zagryza marynowanymi grzybkam i, gra w szachy oraz pozbawia głowy Bengalskiego, który jest konferansjerem w teatrze Variétés.
IGNACY ŻYTKOWSKI i MRUCZARD
  HELLA
Ruda i zielonooka wiedźma z blizną na szyi. Wampirzyca. Członkini świty Wolanda.
IWONA PIETRZAK-ROGALA
  KOROWIOW/FAGOT
Członek świty Wolanda, prawdopodobnie średniowieczny rycerz, który zażartował kiedyś niefortunnie z sił światła i ciemności. Przybiera postać wysokiego, chudego osobnika o podejrzanej twarzy, ubranego w kraciastą marynarkę. Służąc Wolandowi, wypełniał pokutę. Podawał się za byłego regenta chóru cerkiewnego bądź tłumacza.
MAREK TRĘBIŃSKI
  ASASELLO
Demon bezwodnych pustyń, wyborny morderca. W Moskwie przybiera postać osiłka, którego cechami charakterystycznymi są rude włosy, bielmo na oku i wystający kieł.
MATEUSZ MIKOSZA
 

MISTRZ
Tytułowy bohater powieści, historyk, tłumacz znający pięć języków i pisarz, pacjent szpitala psychiatrycznego. Autor powieści o Poncjuszu Piłacie. Karierę zawodową rozpoczynał w jednym z moskiewskich muzeów; był też w tym czasie żonaty z Warią (po polsku: Basią), koleżanką z pracy. Po klęsce powieści o Poncjuszu Piłacie Mistrz zupełnie traci chęć do życia i sam udaje się do Kliniki prof. Strawińskiego, gdzie wyrzeka się swego nazwiska i bezimiennie umiera, jako "Pacjent Pokoju Nr 118".
PRZEMEK WIŚNIEWSKI
 

  MAŁGORZATA NIKOŁAJEWNA
Trzydziestoletnia i bezdzietna, żona wybitnego specjalisty, ukochana Mistrza, zakochana w nim do szaleństwa; pragnie za wszelką cenę wydobyć Mistrza z Kliniki; w tym celu zostaje m. in. gospodynią balu u Szatana.
MAŁGORZATA PIETRZAK
  IWAN BEZDOMNY
(właśc. Iwan Nikołajewicz Ponyriow) – poeta, świadek śmierci Berlioza. Zgodnie z przepowiednią Wolanda trafia do zakładu psychiatrycznego z podejrzeniem schizofrenii, gdzie spotyka Mistrza. Potem profesor Instytutu Historii Filozofii. Wzorowany na postaci poety Aleksandra Bezymienskiego (ros.) Безыменский – Bezimienny), natomiast jego pseudonim odnosi się do innego znanego poety proletariackiego Diemjana Biednego (1883–1945).
KAMIL DOBROWOLSKI
 
  Michaił Aleksandrowicz Berlioz
P
isarz, sekretarz generalny Massolitu, redaktor miesięcznika literackiego. Zginął pod kołami tramwaju, zgodnie z przepowiednią Wolanda, wedle której miała uciąć mu głowę kobieta, Rosjanka i komsomołka (tramwaj prowadziła kobieta). Postać Berlioza przypomina fizycznie poetę Diemjana Biednego, innym pierwowzorem Berlioza mógł być sekretarz generalny RAPP-u Leopold Leonidowicz Awierbach (1903–1939).
MACIEJ PANCER
  NATASZA PROKOFIEWNA
Pokojówka Małgorzaty, która dzięki jej wstawiennictwu została wiedźmą.

HONORATA MIERZEJEWSKA-MIKOSZA
  NIKANOR IWANOWICZ BOSY
Prezes spółdzielni mieszkaniowej, aresztowany na podstawie donosu Korowiowa za nielegalne posiadanie waluty. Po aresztowaniu nękany przez Korowiowa - trafił do kliniki prof. Strawińskiego, gdzie m. in. przyśniły mu się przygody rozmaitych "dewizników", związane z nielegalnym przechowywaniem przez nich waluty. Po wyjściu z kliniki niedawny łowca darmowych wejściówek na przedstawienia kompletnie znienawidził teatr.
KONRAD STALA
  GRIGORIJ DANIŁOWICZ RIMSKI
Dyrektor finansowy Variétés, po nieudanym zamachu dokonanym przez Warionuchę i Hellę, uciekł do Leningradu. Następnie przywieziony przez służby do Moskwy i przesłuchany, ostatecznie objął posadę dyrektora teatru lalek na Zamoskworieczu.
MAREK MARKIEWICZ
 
  STIEPAN BOGDANOWICZ LICHODIEJEW
Dyrektor artystyczny teatru Variétés, przeniesiony przez Wolanda do Jałty. Pierwowzorem postaci był znajomy Bułhakowa z Władykaukazu, Garasia Piedułajew.
KONRAD DWORAKOWSKI
  IWAN SAWIELEWICZ WARIONUCHA
Administrator teatru Variétés. Zamieniony w wampira za kłamstwa przez telefon, a następnie zwolniony ze służby Wolandowi, powrócił do dawnej pracy, stając się wzorem prawdomówności, o którą wcześniej trudno go było podejrzewać.
ANDRZEJ GĘSIARZ
 
  ANDRZEJ FOKICZ SOKOW
Bufetowy teatru Variétés, któremu Korowiow przepowiedział przyczynę zgonu (rak wątroby). Przepowiednia sprawdziła się.
MIROSŁAW MICIA BOJENKO
  ARYMAN
Krytyk literacki, krytykujący Mistrza na łamach oficjalnej prasy za treści religijne zawarte w jego powieści. Przyczynił się do załamania psychicznego głównego bohatera.
TOMASZ CZAPLARSKI
  O.ŁATUŃSKI
Krytyk literacki, autor artykułu na łamach oficjalnej prasy pt. "Starowier wojujący", atakujący Mistrza po napisaniu powieści o Piłacie. Jeden ze sprawców choroby psychicznej pisarza. To na nim zemściła się Małgorzata po przemianie w wiedźmę, demolując kompletnie jego mieszkanie w "Dramlicie". Jest to przypuszczalnie literacki portret przewodniczącego Głównego Komitetu Repertuarowego w latach 1930-37, Osafa Litowskiego.
MARCIN MŁYNARCZYK

 
  MŚCISŁAW ŁAWROWICZ
Literat, domagający się rozprawy z "piłatyzmem" po przeczytaniu powieści Mistrza. Pierwowzorem tej postaci był Wsiewołod Witalijewicz Wiszniewski (1900-1951).
JERZY CHILCZUK
 
  SOFIA PAWŁOWNA ŁAPSZENNIKOWA
Sekretarz redakcji Massolitu, zezowata od ciągłego kłamania. To ona wpuściła Behemota i Korowiowa na teren restauracji, gdzie wkrótce doszło do konfrontacji i pożaru budynku.
JULIA TARNOWSKA
  ŻORŻ BENGALSKI
Był konferansjerem teatru Varietes, który na krótko utracił głowę, urwaną przez Behemota za plecenie nonsensów podczas występów Wolanda. W efekcie stał się pacjentem kliniki Strawińskiego, potem rzucił pracę i żył ze "skromnych" oszczędności.
ANDRZEJ MIKOSZA
  ALOJZY MOGARYCZ
Dziennikarz, który po pozyskaniu zaufania Mistrza i zaznajomieniu się z oryginałem jego powieści napisał donos, czym doprowadził do usunięcia go z mieszkania na Arbacie, sam zajmując jego miejsce. Wysłany przez ekipę Wolanda w samej bieliźnie w okolice Wiatki, powrócił do Moskwy w kupionych od konduktora poplamionych spodniach, a po kilku miesiącach stał się następcą Rimskiego w teatrze Variétés. Postać wzorowana na znajomym Bułhakowa, dramaturgu Siergieju Jermolinskim.
MATEUSZ IWASZCZYSZYN
  ALEKSANDER RIUCHIN
Poeta, członek Massolitu. Odwiózł Bezdomnego do kliniki Strawińskiego po jego aresztowaniu w "Gribojedowie". Skutkiem tej wizyty była utrata wiary we własny talent. W osobie Riuchina Bułhakow sportretował Włodzimierza Majakowskiego.
BOGDAN SZCZEPAŃSKI
  ARCHIBALD ARCHIBALDOWICZ
Szef restauracji w Domu Gribojedowa. Zabójczo przystojny, porównywany do pirata z Mórz Karaibskich, doprowadził do aresztowania poety Bezdomnego w czasie jego wizyty w lokalu i zdemaskował Korowiowa i Behemota, co zaowocowało strzelaniną i pożarem, który w całości strawił "Gribojedowa". Pierwowzorem postaci był dyrektor restauracji w Domu Hercena, Jakow Daniłowicz Rozental (1893-1966), o przydomku "Broda".
ADAM BAŁDYCH
  ARKADIUSZ APOŁŁONOWICZ SIEMPLEJAROW
Przewodniczący Komisji Akustycznej teatrów moskiewskich, zdemaskowany przez Korowiowa i Behemota podczas pokazu w Varietes jako niewierny mąż. Przesłuchiwany po seansie czarnej magii, a następnie przeniesiony na stanowisko kierowniku punktu skupu runa leśnego w Briańsku pod Moskwą. Bułhakow utworzył imię i nazwisko bohatera na wzór personaliów swojego znajomego, Aleksandra Afansiejewicza Spiendiarowa (1871-1928). Siemplejarow ma natomiast cechy gruzińskiego przewodniczącego Komisji Rządowej Teatru Wielkiego i przewodniczącego MChAT-u, Awla Jenukidze. Jenukidze z powodu swojej słabości do aktorek z podlegajacych mu instytucji został usunięty ze stanowiska.
WIESŁAW PUŁAWSKI
  ANNUSZKA
Zwana "Cholerą" – kobieta która rozbiła butelkę oleju na turnikiecie, przez co doprowadziła do śmierci Berlioza, który poślizgnąwszy się na nim wpadł pod tramwaj. W ten sposób spełniła się przepowiednia Wolanda. Po balu u szatana usiłowała ukraść złotą podkowę wysadzaną diamentami upuszczoną przez Małgorzatę, ale odzyskał ją Asasello.
ANNA KUKUŁOWICZ
  ALEKSANDER NIKOŁAJEWICZ STRAWIŃSKI
Szef kliniki psychiatrycznej, do której trafiło kilku bohaterów powieści (Mistrz, Bezdomny, Bosy, Bengalski). Klinika słynęła ze znakomitej kadry i luksusowego wyposażenia. Bułhakow mógł wzorować tę postać na osobie profesora Grigorija Rossolimo lub swojego nauczyciela neurologii z Kijowa, Michaiła Łapinskiego. Literackim pierwowzorem mógł być psychiatra Rawino z opowiadania Bielajewa "Głowa profesora Dowela".
JAROMIR WRONISZEWSKI
  BARON MEIGEL
Współpracownik tajnej policji OGPU inwigilujący zagranicznych turystów (za takich uchodziła grupa Wolanda). Zaproszony na bal, stracił na nim życie po strzale Asasella, równo o północy. Jego krwią szatan spełnił toast pijąc płyn z czaszki Berlioza, ukradzionej przed pogrzebem literata z "Gribojedowa", gdzie wystawiono zwłoki.
RYSZARD SZMIT
 
  ABADONNA
Demon-niszczyciel ze świty Wolanda.
IGA ECKERT
  JESZUA HA-NOCRI
postać wzorowana na Jezusie, pochodzi z miasta Gamali, "ojciec był Syryjczykiem"
ROMAN WOŁOSIK
  PONCJUSZ PIŁAT
rzymski prokurator Judei, Eques Romanus, wokół niego skupia się powieść Mistrza
WOJCIECH KOWALSKI
  MATEUSZ LEWITA
Jedyny uczeń Jeszui, były poborca podatków, który rzucił pieniądze na drogę, by pójść za Jeszuą, wywołując tym zgorszenie Piłata.
PAVEL HUBICKA
  JUDA Z KIRIATU
Zdrajca Jeszui, zabity przez ludzi Afraniusza na aluzyjny rozkaz Piłata, przekazany jako polecenie uchronienia Judy przed pewną zemstą zwolenników Jeszui (część druga, rozdział 25 "Jak prokurator usiłował ocalić Judę z Kiriatu").
JAKUB GRZYBEK
  NISA
Ukochana Judy, współpracowniczka Afraniusza – szefa tajnych służb prokuratora.
JUSTYNA STREICHSBIER
  AFRANIUSZ
Szef tajnych służb prokuratora Judei, który nadzorował wydany przez Piłata rozkaz wykonania wyroku śmierci na Judzie z Kiriatu.
GRZEGORZ GROMEK
  CENTURION MAREK
SZCZURZA ŚMIERĆ
Legionista rzymski, potężnej budowy mężczyzna z nosem roztrzaskanym germańską maczugą.
ADAM HAJDUCZENIA
  KAJFASZ
Członek Sanhedrynu, który potwierdził, że wolą tej instytucji jest skazanie na śmierć Jeszua Ha-Nocri, a zachowanie przy życiu Bar-Rabbana.
JAREK KORDACZUK