WOLAND
Szatan, przybył do Moskwy, aby wydać
Wiosenny bal pełni księżyca (zwany też Balem stu królów)
w dniu 14 nisan, który w
kalendarzu żydowskim jest dniem
poprzedzającym święto
Paschy (w kalendarzu świąt
chrześcijańskich jest to zatem
Wielki Piątek). Imię zaczerpnięto z
Fausta
Goethego (słowo "vôlant" w języku
średniowysokoniemieckim oznaczało diabła). Moskwianom Woland
przedstawia się jako profesor czarnej magii oraz jako
specjalista od odczytywania rękopisów
Gerberta z Aurillac z X wieku.
KSAWERY MIERZEJEWSKI |
|
BEHEMOT
Demon paź, który przybiera postać czarnego kota lub człowieka o
kociej twarzy. Jako kot wprawia w zdumienie przeciętnych
mieszkańców Moskwy swymi niecodziennymi sztuczkami m.in. kupując
bilet, przemawia do motorniczego tramwaju, pije wódkę i zagryza
marynowanymi grzybkam i, gra w szachy oraz pozbawia głowy
Bengalskiego, który jest konferansjerem w teatrze Variétés.
IGNACY ŻYTKOWSKI i MRUCZARD |
|
HELLA
Ruda i zielonooka wiedźma z blizną na szyi. Wampirzyca.
Członkini świty Wolanda.
IWONA PIETRZAK-ROGALA |
|
KOROWIOW/FAGOT
Członek świty Wolanda, prawdopodobnie
średniowieczny rycerz, który zażartował kiedyś niefortunnie z
sił światła i ciemności. Przybiera postać wysokiego, chudego
osobnika o podejrzanej twarzy, ubranego w kraciastą marynarkę.
Służąc Wolandowi, wypełniał pokutę. Podawał się za byłego
regenta chóru
cerkiewnego bądź tłumacza.
MAREK TRĘBIŃSKI |
|
ASASELLO
Demon bezwodnych pustyń, wyborny morderca.
W Moskwie przybiera postać osiłka, którego cechami
charakterystycznymi są rude włosy,
bielmo na oku i wystający kieł.
MATEUSZ MIKOSZA |
|
MISTRZ
Tytułowy bohater powieści, historyk, tłumacz znający pięć
języków i pisarz, pacjent szpitala psychiatrycznego. Autor
powieści o Poncjuszu Piłacie. Karierę zawodową rozpoczynał w
jednym z moskiewskich muzeów; był też w tym czasie żonaty z Warią (po polsku: Basią), koleżanką z pracy. Po klęsce powieści
o Poncjuszu Piłacie Mistrz zupełnie traci chęć do życia i sam
udaje się do Kliniki prof. Strawińskiego, gdzie wyrzeka się
swego nazwiska i bezimiennie umiera, jako "Pacjent Pokoju Nr
118".
PRZEMEK WIŚNIEWSKI
|
|
MAŁGORZATA NIKOŁAJEWNA
Trzydziestoletnia i bezdzietna, żona wybitnego specjalisty,
ukochana Mistrza, zakochana w nim do szaleństwa; pragnie za
wszelką cenę wydobyć Mistrza z Kliniki; w tym celu zostaje m.
in. gospodynią balu u Szatana.
MAŁGORZATA PIETRZAK |
|
IWAN BEZDOMNY
(właśc. Iwan Nikołajewicz Ponyriow) –
poeta, świadek śmierci Berlioza. Zgodnie z przepowiednią Wolanda
trafia do zakładu psychiatrycznego z podejrzeniem
schizofrenii, gdzie spotyka Mistrza.
Potem profesor Instytutu Historii Filozofii. Wzorowany na
postaci poety
Aleksandra Bezymienskiego (ros.)
Безыменский – Bezimienny), natomiast jego pseudonim odnosi
się do innego znanego poety proletariackiego
Diemjana Biednego (1883–1945).
KAMIL DOBROWOLSKI
|
|
Michaił Aleksandrowicz Berlioz
Pisarz, sekretarz generalny Massolitu,
redaktor miesięcznika literackiego. Zginął pod kołami tramwaju,
zgodnie z przepowiednią Wolanda, wedle której miała uciąć mu
głowę kobieta, Rosjanka i komsomołka (tramwaj prowadziła
kobieta). Postać Berlioza przypomina fizycznie poetę Diemjana
Biednego, innym pierwowzorem Berlioza mógł być sekretarz
generalny RAPP-u
Leopold Leonidowicz Awierbach
(1903–1939).
MACIEJ
PANCER |
|
NATASZA
PROKOFIEWNA
Pokojówka Małgorzaty, która dzięki jej wstawiennictwu została
wiedźmą.
HONORATA
MIERZEJEWSKA-MIKOSZA |
|
NIKANOR IWANOWICZ BOSY
Prezes spółdzielni mieszkaniowej, aresztowany na podstawie
donosu Korowiowa za nielegalne posiadanie waluty. Po
aresztowaniu nękany przez Korowiowa - trafił do kliniki prof.
Strawińskiego, gdzie m. in. przyśniły mu się przygody rozmaitych
"dewizników", związane z nielegalnym przechowywaniem przez nich
waluty. Po wyjściu z kliniki niedawny łowca darmowych wejściówek
na przedstawienia kompletnie znienawidził teatr.
KONRAD STALA |
|
GRIGORIJ DANIŁOWICZ RIMSKI
Dyrektor finansowy Variétés, po
nieudanym zamachu dokonanym przez Warionuchę i Hellę, uciekł do
Leningradu. Następnie przywieziony
przez służby do Moskwy i przesłuchany, ostatecznie objął posadę
dyrektora teatru lalek na Zamoskworieczu.
MAREK MARKIEWICZ
|
|
STIEPAN
BOGDANOWICZ LICHODIEJEW
Dyrektor artystyczny teatru Variétés,
przeniesiony przez Wolanda do
Jałty. Pierwowzorem postaci był
znajomy Bułhakowa z Władykaukazu, Garasia Piedułajew.
KONRAD
DWORAKOWSKI |
|
IWAN SAWIELEWICZ WARIONUCHA
Administrator teatru Variétés. Zamieniony w wampira za
kłamstwa przez telefon, a następnie zwolniony ze służby
Wolandowi, powrócił do dawnej pracy, stając się wzorem
prawdomówności, o którą wcześniej trudno go było podejrzewać.
ANDRZEJ GĘSIARZ
|
|
ANDRZEJ FOKICZ SOKOW
Bufetowy teatru Variétés, któremu
Korowiow przepowiedział przyczynę zgonu (rak
wątroby). Przepowiednia sprawdziła się.
MIROSŁAW MICIA BOJENKO |
|
ARYMAN
Krytyk literacki, krytykujący Mistrza na łamach oficjalnej prasy
za treści religijne zawarte w jego powieści. Przyczynił się do
załamania psychicznego głównego bohatera.
TOMASZ CZAPLARSKI |
|
O.ŁATUŃSKI
Krytyk literacki, autor artykułu na łamach oficjalnej prasy pt.
"Starowier wojujący", atakujący Mistrza po napisaniu powieści o
Piłacie. Jeden ze sprawców choroby psychicznej pisarza. To na
nim zemściła się Małgorzata po przemianie w wiedźmę, demolując
kompletnie jego mieszkanie w "Dramlicie". Jest to
przypuszczalnie literacki portret przewodniczącego Głównego
Komitetu Repertuarowego w latach 1930-37, Osafa Litowskiego.
MARCIN
MŁYNARCZYK
|
|
MŚCISŁAW ŁAWROWICZ
Literat, domagający się rozprawy z "piłatyzmem" po przeczytaniu
powieści Mistrza. Pierwowzorem tej postaci był Wsiewołod
Witalijewicz Wiszniewski (1900-1951).
JERZY CHILCZUK
|
|
SOFIA PAWŁOWNA ŁAPSZENNIKOWA
Sekretarz redakcji Massolitu, zezowata od ciągłego kłamania. To
ona wpuściła Behemota i Korowiowa na teren restauracji, gdzie
wkrótce doszło do konfrontacji i pożaru budynku.
JULIA
TARNOWSKA |
|
ŻORŻ
BENGALSKI
Był konferansjerem teatru Varietes, który na krótko utracił
głowę, urwaną przez Behemota za plecenie nonsensów podczas
występów Wolanda. W efekcie stał się pacjentem kliniki
Strawińskiego, potem rzucił pracę i żył ze "skromnych"
oszczędności.
ANDRZEJ MIKOSZA |
|
ALOJZY MOGARYCZ
Dziennikarz, który po pozyskaniu zaufania
Mistrza i zaznajomieniu się z oryginałem jego powieści napisał
donos, czym doprowadził do usunięcia go z mieszkania na
Arbacie, sam zajmując jego miejsce.
Wysłany przez ekipę Wolanda w samej bieliźnie w okolice
Wiatki, powrócił do Moskwy w kupionych
od konduktora poplamionych spodniach, a po kilku miesiącach stał
się następcą Rimskiego w teatrze Variétés. Postać
wzorowana na znajomym Bułhakowa, dramaturgu Siergieju
Jermolinskim.
MATEUSZ
IWASZCZYSZYN |
|
ALEKSANDER RIUCHIN
Poeta, członek Massolitu. Odwiózł
Bezdomnego do kliniki Strawińskiego po jego aresztowaniu w
"Gribojedowie". Skutkiem tej wizyty była utrata wiary we własny
talent. W osobie Riuchina Bułhakow sportretował
Włodzimierza Majakowskiego.
BOGDAN
SZCZEPAŃSKI |
|
ARCHIBALD ARCHIBALDOWICZ
Szef restauracji w Domu Gribojedowa. Zabójczo przystojny,
porównywany do pirata z Mórz Karaibskich, doprowadził do
aresztowania poety Bezdomnego w czasie jego wizyty w lokalu i
zdemaskował Korowiowa i Behemota, co zaowocowało strzelaniną i
pożarem, który w całości strawił "Gribojedowa". Pierwowzorem
postaci był dyrektor restauracji w Domu Hercena, Jakow
Daniłowicz Rozental (1893-1966), o przydomku "Broda".
ADAM
BAŁDYCH |
|
ARKADIUSZ APOŁŁONOWICZ SIEMPLEJAROW
Przewodniczący Komisji Akustycznej teatrów
moskiewskich, zdemaskowany przez Korowiowa i Behemota podczas
pokazu w Varietes jako niewierny mąż. Przesłuchiwany po seansie
czarnej magii, a następnie przeniesiony na stanowisko kierowniku
punktu skupu runa leśnego w
Briańsku pod Moskwą. Bułhakow utworzył
imię i nazwisko bohatera na wzór personaliów swojego znajomego,
Aleksandra Afansiejewicza Spiendiarowa (1871-1928). Siemplejarow
ma natomiast cechy gruzińskiego przewodniczącego Komisji
Rządowej Teatru Wielkiego i przewodniczącego
MChAT-u,
Awla Jenukidze. Jenukidze z powodu
swojej słabości do aktorek z podlegajacych mu instytucji został
usunięty ze stanowiska.
WIESŁAW
PUŁAWSKI |
|
ANNUSZKA
Zwana "Cholerą" – kobieta która rozbiła butelkę oleju na
turnikiecie, przez co doprowadziła do śmierci Berlioza, który
poślizgnąwszy się na nim wpadł pod tramwaj. W ten sposób
spełniła się przepowiednia Wolanda. Po balu u szatana usiłowała
ukraść złotą podkowę wysadzaną diamentami upuszczoną przez
Małgorzatę, ale odzyskał ją Asasello.
ANNA KUKUŁOWICZ |
|
ALEKSANDER NIKOŁAJEWICZ STRAWIŃSKI
Szef kliniki psychiatrycznej, do której
trafiło kilku bohaterów powieści (Mistrz, Bezdomny, Bosy,
Bengalski). Klinika słynęła ze znakomitej kadry i luksusowego
wyposażenia. Bułhakow mógł wzorować tę postać na osobie
profesora
Grigorija Rossolimo lub swojego
nauczyciela neurologii z Kijowa,
Michaiła Łapinskiego. Literackim
pierwowzorem mógł być psychiatra Rawino z opowiadania Bielajewa
"Głowa profesora Dowela".
JAROMIR
WRONISZEWSKI |
|
BARON MEIGEL
Współpracownik tajnej policji OGPU inwigilujący zagranicznych
turystów (za takich uchodziła grupa Wolanda). Zaproszony na bal,
stracił na nim życie po strzale Asasella, równo o północy. Jego
krwią szatan spełnił toast pijąc płyn z czaszki Berlioza,
ukradzionej przed pogrzebem literata z "Gribojedowa", gdzie
wystawiono zwłoki.
RYSZARD SZMIT
|
|
ABADONNA
Demon-niszczyciel ze świty Wolanda.
IGA ECKERT |
|
JESZUA HA-NOCRI
postać wzorowana na
Jezusie, pochodzi z miasta Gamali,
"ojciec był Syryjczykiem"
ROMAN WOŁOSIK |
|
PONCJUSZ PIŁAT
rzymski prokurator
Judei, Eques Romanus, wokół niego
skupia się powieść Mistrza
WOJCIECH KOWALSKI |
|
MATEUSZ LEWITA
Jedyny uczeń Jeszui, były poborca podatków, który rzucił
pieniądze na drogę, by pójść za Jeszuą, wywołując tym zgorszenie
Piłata.
PAVEL HUBICKA |
|
JUDA Z KIRIATU
Zdrajca Jeszui, zabity przez ludzi Afraniusza na aluzyjny rozkaz
Piłata, przekazany jako polecenie uchronienia Judy przed pewną
zemstą zwolenników Jeszui (część druga, rozdział 25 "Jak
prokurator usiłował ocalić Judę z Kiriatu").
JAKUB GRZYBEK |
|
NISA
Ukochana Judy, współpracowniczka Afraniusza – szefa tajnych
służb prokuratora.
JUSTYNA
STREICHSBIER |
|
AFRANIUSZ
Szef tajnych służb prokuratora Judei, który nadzorował wydany
przez Piłata rozkaz wykonania wyroku śmierci na Judzie z Kiriatu.
GRZEGORZ GROMEK |
|
CENTURION MAREK
SZCZURZA ŚMIERĆ
Legionista rzymski, potężnej budowy mężczyzna z nosem
roztrzaskanym germańską maczugą.
ADAM HAJDUCZENIA |
|
KAJFASZ
Członek
Sanhedrynu, który potwierdził, że wolą
tej instytucji jest skazanie na śmierć Jeszua Ha-Nocri, a
zachowanie przy życiu Bar-Rabbana.
JAREK
KORDACZUK |