Mieszko
Mieszkowic (łac. Miseco, Misica, ur.
między 978r. a 984r., zm. po 992r.) – syn Mieszka I, księcia
Polski z dynastii Piastów, i jego ostatniej żony Ody.
Według powszechnie przyjętej opinii historyków, wraz z
rodzicami i swoim bratem Lambertem został wymieniony w
dokumencie Dagome iudex, sporządzonym około 991r.
Wspomina go w swojej kronice również Thietmar z
Merseburga wymieniając trzech synów synów Mieszka I i jego
żony Ody:
Mieszka, Świętopełka oraz
trzeciego syna, którego imienia Thietmar nie znał.
Po śmierci ojca w 992r. został wraz z matką i
Lambertem wygnany z Polski przez swojego
przyrodniego brata Bolesława I Chrobrego. Jego dalsze losy
nie są znane. On – albo
Świętopełk lub
Lambert – ożenił się i został ojcem Dytryka lub
według innych poglądów: Dytryka i Siemomysła.
