Dytryk

Dytryk (ur. po 992r., zm. po 1032r.) – rzeczywisty, bądź tytularny polski książę dzielnicowy, panujący w części państwa polskiego od 1032r. do ok. 1033r.

 

Lambert
Mieszkowic
prawdopodobny ojciec
Dytryka

Świętopełek
Mieszkowi
c
prawdopodobny ojciec
Dytryka

Mieszko
Mieszkowic
prawdopodobny ojciec
Dytryka


Był synem jednego z przyrodnich braci Bolesława Chrobrego: Świętopełka, Mieszka lub Lamberta; wnuk Mieszka I i Ody. Najmniej prawdopodobnym ojcem Dytryka jest Świętopełk, który zmarł przed 25 maja 992r. Natomiast z równym prawdopodobieństwem ojcem mógł być zarówno Lambert, jak i Mieszko. Kazimierz Jasiński, za Oswaldem Balzerem przyjmuje Mieszka. Jedyna o nim wzmianka w Rocznikach hildesheimskich określa go jako patruelis, czyli jako brata stryjecznego Mieszka II.

Imię otrzymał prawdopodobnie po pradziadku, Dytryku margrabim Marchii Północnej.

Urodzony prawdopodobnie w Niemczech, po wygnaniu jego ojca z Polski przez Bolesława Chrobrego. Jego losy przed 1032 rokiem nie są znane. W 1032 roku na zjeździe w Merseburgu został przez cesarza Konrada II przewidziany na jednego z książąt dzielnicowych. Miał objąć prawdopodobnie dawne państwo gnieźnieńskie, czyli Wielkopolskę.

Prawdopodobnie został wygnany z kraju po roku 1033. Wtedy to zmarł Otto Bolesławowic, co dało Mieszkowi II okazję do przejęcia pozostałych dzielnic i ponownego zjednoczenia państwa. Dalsze losy Dytryka nie są znane, podobnie jak małżeństwo, potomstwo, data jego śmierci i miejsce pochówku.

Istnieje także hipoteza według której Dytryk był księciem pomorskim i ojcem lub bratem Siemomysła, a tym samym dał początek piastowskiej gałęzi dynastii książąt pomorskich.