miarka

W i l i a m S z e k s p i r

MIARKA ZA MIARKĘ

Reżyseria: Ivo Rodoczenko

Scenografia: Piotr Cisło

Muzyka: Zespół EDEW

Premiera: grudzień 2014

Akt I

Książę Vincentio potajemnie opuszcza rodzinny Wiedeń i mianuje swym namiestnikiem Angela, jego zastępcą zaś swego doradcę Escalusa. Angelo surowo egzekwuje prawo, zamykając domy publiczne i piętnując stosunki pozamałżeńskie: Claudio zostaje skazany na śmierć za to, że jego narzeczona zaszła w ciążę. Za pośrednictwem swego przyjaciela Lucia prosi siostrę Isabellę (nowicjuszkę w zakonie klarysek) o wstawiennictwo u Angela. Tymczasem książę ujawnia znajomemu zakonnikowi, że zamierza przy pomocy Angela przywrócić poszanowanie prawa oraz – pozostając w Wiedniu w przebraniu mnicha – przekonać się o prawdziwości zasad namiestnika.

Akt II

Escalus wstawia się za Claudiem, ale Angelo pozostaje nieugięty. Łokieć (pachołek miejski) przyprowadza Pompejusza (sługę Przesadnej) i Szumowinę (klienta jej przybytków) w komicznej mowie oskarżając ich o sutenerstwo i próbę uczynienia z jego żony prostytutki. Angelo wychodzi, zdenerwowany nieporadnością Łokcia, a Escalus ostrzega Pompejusza przed występkami i puszcza jego oraz Szumowinę wolno. Mimo próśb Nadzorcy Więziennego Angelo rozkazuje stracić Claudia następnego dnia. Do więzienia przybywa Isabella, która błaga Angela o łaskę dla brata. Namiestnik odkrywa, że pożąda Isabelli i każe jej przyjść następnego dnia. Stawia warunek: ułaskawi Claudia, jeśli Isabella mu się odda.

Akt III

Isabella nie chce przystać na propozycję Angela, przedkładając czystość nad życie brata. Vincentio proponuje, żeby zgodziła się na plan Angela, lecz zamiast niej w jego sypialni pojawi się Mariana, która była kiedyś narzeczoną namiestnika. Tymczasem oskarżony o kradzież Pompejusz i zdekonspirowana przez Lucia Pani Przesadna lądują w więzieniu. Przesadna oskarża Lucia o to, że jedna z jej prostytutek zaszła z nim w ciążę. Sam Lucio oczernia przed Vincentiem Angela i księcia.

Akt IV

Książę ustala z Isabellą i Marianą plan nocnej wizyty u Angela. Oczekuje ułaskawienia Claudia, kiedy Nadzorca otrzymuje rozkaz Angela, żeby przyspieszyć egzekucję i przysłać głowę Claudia. Nie odkrywając własnej tożsamości, książę namawia Nadzorcę, żeby odwlec egzekucję, posyłając Angelowi głowę innego skazańca. W więzieniu właśnie zmarł pewien pirat, łudząco podobny do Claudia, i to jego głowę dostaje Angelo. Książę wysyła namiestnikowi list, informujący o swoim powrocie do Wiednia (czego Angelo się obawia), Isabelli z kolei mówi, że Claudio nie żyje, i radzi, by poskarżyła się wracającemu księciu.

Akt V

Przy bramie miejskiej Isabella i Mariana wyjawiają księciu prawdę o postęokach Angela, czemu ten zaprzecza. Książę nakazuje Angelowi i Escalusowi ukaranie kobiet i wychodzi. Kiedy wraca w przebraniu mnicha, zostaje oskarżony o współudział w oczernianiu Angela. Lucio szydzi z „braciszka” i ściąga mu kaptur z głowy. Vincentio nakazuje wtedy Angelowi poślubić Marianę, a potem skazuje go na śmierć. Mariana prosi o darowanie życia Angelowi, po pewnym wahaniu wspiera ją Isabella. Książę daruje mu życie, kiedy Nadzorca, zgodnie z planem, przyprowadza Claudia. Vincentio rozkazuje, żeby Lucio ożenił się z prostytutką, która zaszła z nim w ciążę. Sam oświadcza, że poślubi Isabellę.