Kazimierz II Sprawiedliwy mąż Heleny Znojemskiej

Adelajda Kazimierzówna córka Heleny Znojemskiej

Leszek Biały syn Heleny Znojemskiej

Konrad I Mazowiecki syn Heleny Znojemskiej

Bolesław syn Heleny Znojemskiej

Helena była córką Konrada II, czeskiego księcia dzielnicowego, panującego w morawskim Znojmie i Marii serbskiej, córki wielkiego żupana serbskiego Urosza I. Imię odziedziczyła zapewne po siostrze matki, żonie władcy węgierskiego Beli II Ślepego. Z kroniki Wincentego Kadłubka jednoznacznie jednak wynika, że bratem księżniczki był Konrad III Otto, od którego była młodsza.

W bliżej nieznanym roku, najprawdopodobniej między 1160r. a 1165r. poślubiła najmłodszego syna Bolesława III Krzywoustego, Kazimierza II Sprawiedliwego (stało się to prawdopodobnie już tuż po powrocie Kazimierza z niewoli Fryderyka Barbarossy). Z małżeństwa tego doczekała się sześciorga dzieci: nieznanej z imienia córki, późniejszej małżonki księcia czernihowskiego i kijowskiego, Wsiewołoda Czermnego, zmarłych w młodym wieku synów: Kazimierza, Bolesława i Odona, Adelajdy oraz późniejszych panujących książąt Leszka Białego i Konrada Mazowieckiego.

5 maja 1194r., być może w wyniku zawału serca, zmarł mąż Heleny, Kazimierz Sprawiedliwy, pozostawiając dwóch nieletnich synów. Rządy regencyjne w Małopolsce i na Mazowszu objęła Helena razem z biskupem krakowskim Pełką i wojewodą krakowskim Mikołajem.

Rządy Heleny nie należały do spokojnych, gdyż władzy małoletnich książąt zagrażał pozbawiony tronu krakowskiego przez Kazimierza jego starszy brat, Mieszko III Stary. Krwawe zapasy, których kulminacyjnym momentem była bitwa nad Mozgawą pomiędzy stronnictwem Kazimierzowiców i Mieszka trwały do 1198r., kiedy to regentka wypracowała porozumienie z księciem wielkopolskim, na mocy którego Mieszko miał odzyskać Kraków, w zamian za co oddawał synom Kazimierza zagarnięte wcześniej Kujawy. Samodzielną władzę nad ojcowizną Leszek Biały objął prawdopodobnie w 1199r. lub 1200r. O wielkim zmyśle politycznym i inteligencji Heleny świadczą słowa zapisane w kronice Wincentego Kadłubka, który na pewno znał księżną osobiście. Według kronikarza Helena była "kobietą mądrą ponad mądrość kobiecą". Księżna biła własne monety z legendą ALENA DVCTRIX.

Helena Znojemska zmarła pomiędzy 1202r. a 1206r., najprawdopodobniej 2 kwietnia lub 19 czerwca, doczekawszy się najprawdopodobniej powtórnego objęcia tronu krakowskiego przez syna po śmierci Mieszka III Starego i krótkim epizodzie panowania jego potomka Władysława III Laskonogiego.