Dobrosława Pomorska

Dobrosława (ur. przed 1177r., zm. zap. po 1226r.) – księżniczka pomorska, księżna kujawska, pani na Sławnie i Choćkowie, najprawdopodobniej córka Bogusława I i jego pierwszej żony Walpurgi.
 
Bogusław I
ojciec Dobrosławy Pomorskiej
Walpurgia
matka Dobrosławy Pomorskiej

Bolesław Mieszkowic
m±ż Dobrosławy
Pomorskiej

Audacja
Małgorzata
córka Dobrosławy Pomorskiej

Wierzchosława
Bolesławówna
córka Dobrosławy Pomorskiej

N.N.
Bolesławówna
córka Dobrosławy Pomorskiej
Warcisław III
m±ż Dobrosławy
Pomorskiej
         


Zapewne między 1187 a 1189 Dobrosława została żon± księcia kujawskiego Bolesława Mieszkowica. Z małżeństwa pochodziło najprawdopodobniej dwoje lub troje dzieci:
- Wierzchosława? (przed 1195, zm. 2 stycznia po 1212) – mniszka w klasztorze norbertanek w Strzelnie, uważana niekiedy za córkę Bolesława Kędzierzawego
- Audacja Małgorzata (Eudoksja) (ur. najp. 1196, zm. 1270) – żona Henryka I, hrabiego zwierzyńskiego
- NN, córka (ur. najp. 1196, zm. po 18 grudnia 1256) – żona Jaksy I, pana na Choćkowie

Pierwszy małżonek księżniczki zmarł 13 wrze¶nia 1195. W 1216 wyszła ona najprawdopodobniej za m±ż za Warcisława III, księcia na Choćkowie z rodu ¦więtoborzyców. Drugie małżeństwo Dobrosławy było najprawdopodobniej bezpotomne.

Między 1187 a 1195 Dobrosława wraz z mężem uposażyła klasztor norbertanek w Strzelnie wsi± Węgierce. W 1226 szwagierka księżniczki Mirosława nadała na jej pro¶bę liczne dobra klasztorowi w Słupie (Dobrosława została najprawdopodobniej pochowana w tym klasztorze, b±dĽ w ko¶ciele klasztornym na wyspie Uznam).