Bolesław Mieszkowic ojciec Audacji Małgorzaty

Dobrosława Pomorska matka Audacji Małgorzaty

Wierzchosława Bolesławówna siostra Audacji Małgorzaty

N.N. Bolesławówna siostra Audacji Małgorzaty

W starszej literaturze przedmiotu Audację zaliczano do dynastii sławieńskiej. Wielokrotnie występuje w dokumentach zwierzynieckich od 1217 (bezimiennie) i od 6 maja 1218, kiedy wraz z mężem czyniła nadanie (imiennie, jako Audacia).

Żoną Henryka I została około 1208. Po jego śmierci w 1228 sprawowała przez kilka lat konsens nad dwojgiem nieletnich synów – Guncelinem i Helmoldem. O jej życiu niewiele wiadomo, poza nadaniami dla klasztorów dóbr nieruchomych. Dożyła sędziwego wieku. Jej prawdopodobna córka Ermengarda w 1270 poczyniła nadania dla brunszwickiego klasztoru, w którym nawiązywała do zbawienia duszy obojga rodziców. Według genealoga E. Rymara była to data śmierci hrabiny.



Audacja Małgorzata (Eudoksja) była żoną Henryka I, hrabiego zwierzyńskiego. Oboje małżonkowie doczekali się siedmioro dzieci: Guncelina, Helmolda, Matyldy, prawdopodobnie Ermengardy – drugiej żony Świętopełka II Wielkiego i 3 NN, córek.

Hrabina prawdopodobnie imię otrzymała po swej babce, żonie Mieszka Starego. Jest zlatynizowaną formą imienia Eudoksja, które nawiązuje do imienia Dobrosława, z greckiej hybrydy "eu" i "doxa" ("dobra sława"). Jej drugie imię Małgorzata, które początkowo identyfikowano z inną osobą, nadano w Szwerynie, prawdopodobnie podczas zawarcia związku małżeńskiego z Henrykiem I, gdzie bizantyjską formę imienia Eudoksja (Audacja) zmieniono na imię Małgorzata.