Albert Kazimierz Sasko-Cieszyński

Albert Kazimierz Sasko-Cieszyński (Albert Kasimir August Ignaz Pius Franz Xaver von Sachsen, ur. 11 lipca 1738r. w Moritzburgu koło Drezna, zm. 10 lutego 1822r. w Wiedniu) – książę cieszyński i saskikrólewicz polski; syn króla polskiego Augusta III i Marii Józefy Habsburżanki.

Początkowo rodzice przewidywali dla niego karierę duchowną. Od 1759r. wraz ze swoim bratem Klemensem służył w armii austriackiej.
 
August III Sas
ojciec Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Maria Józefa
Habsburżanka
matka Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Maria Amalia
Krystyna Wettyn
siostra Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Klemens Wacław
Wettyn
brat Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Karol Krystian
Józef Wettyn
brat Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Franciszek Ksawery
Wettyn
brat Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Maria Krystyna
Wettyn
siostra Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Fryderyk Krystian
Wettyn
brat Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Maria Józefa
Wettyn
siostra Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Maria Kunegunda
Wettyn
siostra Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Maria Anna
Wettyn

siostra Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Maria Małgorzata
Wettyn
siostra Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Maria Elżbieta
Wettyn
siostra Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego

Józef August
Wettyn
brat Alberta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego
       


Pełnił wiele funkcji wojskowych i politycznych. Od 1760r. był generałem-porucznikiem w armii austriackiej, w latach 1765r.-1780r. namiestnikiem cesarskim na Węgrzech, od 1780r. do 1792r. generalnym gubernatorem w austriackich Niderlandach. W 1794r. książę został mianowany feldmarszałkiem Rzeszy, ale z przyczyn politycznych wkrótce zrezygnował i w 1795r. przeszedł w stan spoczynku.

W kwietniu 1766r. Albert Kazimierz ożenił się z arcyksiężną Marią Krystyną, ulubioną córką cesarzowej Marii Teresy. Niedługo po ślubie, 31 maja 1766r., cesarzowa przekazała Księstwo Cieszyńskie jako niepodzielne lenno w ręce nowożeńców. Wtedy Albert Kazimierz przyjął tytuł księcia sasko-cieszyńskiego. Poprzez konsekwentną politykę gospodarczą doprowadził do znacznego wzrostu znaczenia Księstwa Cieszyńskiego w tej części Europy. Rozpoczął też powiększanie dóbr książęcych, zarządzanych bezpośrednio w imieniu księcia przez Komorę Cieszyńską.

Na początku konfederacji barskiej bardzo poważnie traktowano jego kandydaturę jako przyszłego króla Polski po usunięciu Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Gwałtowny rozwój Księstwa Cieszyńskiego, jaki dokonywał się za sprawą Alberta, przerwała śmierć jego żony Marii Krystyny w 1798r. Pogrążony w smutku Albert mieszkał w Wiedniu, poświęcając się sztuce oraz swoim, zwanych od jego imienia Albertina, zbiorom rycin. Zlecił znanemu włoskiemu rzeźbiarzowi Antonio Canovie wykonanie w wiedeńskim kościele Augustianów nagrobka z dedykacją UXORI OPTIMAE (najlepszej żonie). Do końca życia Albert nie mógł pogodzić się ze śmiercią Marii Krystyny, stał się mało aktywny politycznie i przestał przywiązywać wagę do spraw gospodarczych.

Książę Albert zmarł 10 lutego 1822r. w wieku 83 lat. Ponieważ nie miał własnych dzieci cały majątek odziedziczył jego przybrany syn, arcyksiążę Karol Ludwik Habsburg.

W 1738r. w kołysce udekorowany Orderem Orła Białego.

Był protektorem lóż wolnomularskich Świętego Cesarstwa Rzymskiego w 1774r. Był kolekcjonerem sztuki i założyciel Albertiny w Wiedniu, największej kolekcji rysunków i grafik starych mistrzów na świecie.