Maria Karolina Zofia Felicja Leszczyńska

Maria Karolina Zofia Felicja Leszczyńska herbu Wieniawa (ur. 23 czerwca 1703r. w Trzebnicy, zm. 24 czerwca 1768r. w Wersalu) – królewna polskakrólowa Francji w latach 1725r.–1768r. jako żona Ludwika XV. Młodsza córka króla polskiego Stanisława Leszczyńskiego i Katarzyny Opalińskiej. Najdłużej panująca królowa Francji.
 

Stanisław
Leszczyński
ojciec Marii Karoliny Zofii
Felicji Leszczyńskiej

Katarzyna Opalińska
matka Marii Karoliny Zofii
Felicji Leszczyńskiej

Anna Leszczyńska
siostra Marii Karoliny Zofii
Felicji Leszczyńskiej


Została królową Francji, gdyż Ludwik XIV Henryk Burbon, książę de Condé, pierwszy minister króla Ludwika XV oraz jego następca na tym stanowisku – Kardynał Fleury, chcieli znaleźć panu żonę, która nie wciągnie Francji w skomplikowane polityczne sojusze. Popierała to mocno Markiza de Prie, kochanka księcia de Condé i to ona miała decydujący wpływ na wybór Marii. Ludwik XV, chcąc wzmocnić monarchię, potrzebował znaleźć kandydatkę, mogącą szybko zapewnić mu następcę tronu, dlatego też dla Marii wyrzekł się planów poślubienia nieletniej infantki hiszpańskiej, Marianny Wiktorii Burbon, z którą był zaręczony, co Filip V i Elżbieta uznali za afront i ostatecznie doprowadziło to do zbliżenia hiszpańsko-habsburskiego.

Ślub Marii i Ludwika XV odbył się 4 września 1725r. Ich małżeństwo było początkowo szczęśliwe, królowa urodziła 10 dzieci. Ludwik XV miał jednak wiele oficjalnych metres (np. Madame Pompadour), które ostatecznie przyćmiły Marię na dworze królewskim. O większości romansów swojego męża Maria doskonale wiedziała.

W odróżnieniu od innych królowych miała możliwość spotykania się ze swoimi rodzicami. Ludwik XV po upływie czasu zrozumiał, że małżeństwo z niezamożną Leszczyńską było dla niego zawstydzającym mezaliansem. Maria przybyła na dwór bardzo skromnie, jednak dzięki temu mariażowi do Francji została przyłączona Lotaryngia.

Była gorliwą katoliczką.

Jej kulturalnym wkładem w życie dworu wersalskiego było urządzanie cotygodniowych koncertów polskich chórów; pozostawiła też ślad w kulturze kulinarnej Francji – jej nazwiskiem nazwano szarlotkę á la Lesiki. Ponadto miała okazję poznać młodego Mozarta i jego siostrę, Marię Annę.

Jej jedyny syn – Ludwik Ferdynand poślubił Marię Józefę Wettyn, córkę rywala ojca Marii o koronę polską – Augusta III Sasa. Początkowo fakt ten powodował spięcia między dwiema kobietami, ale wkrótce okazało się, że Maria Józefa podziwia byłego króla Stanisława Leszczyńskiego. Kilkoro wnuków Marii otrzymało nawet na jedno z imion, imię Stanisław np. późniejszy król Ludwik XVIII.

Maria zmarła w 1768r., sześć lat przed swoim mężem. Została pochowana w bazylice Saint-Denis pod Paryżem. Jej serce spoczęło obok rodziców w kościele Notre-Dame de Bon Secours w Nancy. Nową metresą jej męża została Madame du Barry, była prostytutka. Dzieci i wnuki Marii zgodnie i szczerze opłakiwały jej śmierć i znienawidziły du Barry. Dwa lata później, wnuk Marii – Ludwik August poślubił młodą arcyksiężniczkę austriacką – Marię Antoninę, która w przyszłości miała zostać ostatnią królową Francji.

Dwoje wnuków Marii zostało zgilotynowanych podczas rewolucji francuskiej: Ludwik August – Ludwik XVI i Madame Elżbieta. Dwóch innych wnuków po restauracji monarchii, w 1814r., zostało kolejnymi królami Francji: Ludwik XVIII i Karol X.

Potomstwo:
- Maria Ludwika Elżbieta (Marie-Louise-Elisabeth) (14 sierpnia 1727r. – 6 grudnia 1759r.), księżna Parmy, żona Filipa Burbona
- Anna Henrietta (Anne-Henriette) (14 sierpnia 1727r. – 10 lutego 1752r.)
- Maria Ludwika (Marie-Louise) (28 lipca 1728r. – 19 lutego 1733r.)
- Ludwik Ferdynand (4 września 1729r. – 20 grudnia 1765r.), delfin Francji, ojciec 3 królów Francji: Ludwika XVI, Ludwika XVIII i Karola X
- Filip Ludwik (30 sierpnia 1730r. – 17 kwietnia 1733r.), diuk Andegawenii
- Maria Adelajda (30 marca 1732r. – 27 lutego 1800r.)
- Wiktoria Ludwika (Victoire-Louise) (11 maja 1733r. – 7 czerwca 1799r.)
- Zofia Filipa (Sophie-Philippine) (17 lipca 1734r. – 3 marca 1782r.)
- Teresa Felicja (Thérèse-Félicité) (16 maja 1736r. – 28 września 1744r.)
- Ludwika Maria (Louise-Marie) (5 lipca 1737r. – 23 grudnia 1787r.), wstąpiła do klasztoru i zwana była jako 
Teresa od St-Augustin