Stanisław Leszczyński ojciec Anny Leszczyńskiej

Katarzyna Opalińska matka Anny Leszczyńskiej

Maria Leszczyńska siostra Anny Leszczyńskiej

Anna Leszczyńska otrzymała imię na cześć swojej babki od strony ojca, Anny z Jabłonowskich Leszczyńskiej. Pierwsze lata życia spędziła na Śląsku, gdzie 23 czerwca 1703r. przyszła na świat jej młodsza siostra Maria, późniejsza królowa Francji. 12 lipca 1704r. jej ojciec Stanisław został obrany królem Polski w szwedzkim obozie wojskowym pod Warszawą. Na początku września 1704r., wobec zagrożenia ze strony zdetronizowanego monarchy Augusta II, Anna wraz z matką i młodszą siostrą wyjechała z Warszawy do Poznania. Po próbie porwania Katarzyny Leszczyńskiej w 1707r., Anna i jej siostra ukrywały się przez pewien czas w klasztorze cysterek w Trzebnicy, potem zaś wraz z matką przeniosły się na Pomorze Szwedzkie. Przebywały tam do 1714r., kiedy to Stanisław Leszczyński został mianowany przez króla Szwecji Karola XII księciem z upoważnienia w Zweibrücken (Księstwo Dwóch Mostów).

W październiku 1714r. Anna z matką i siostrą przybyła do Zweibrücken, gdzie od lipca mieszkał jej ojciec Stanisław. Edukacją królewskich córek zajął się szwedzki radca prawny Karl Friedrich Luther, zaś lekcji tańca i dobrych manier udzielał im baletmistrz Jules Fauvier. Dziewczęta codziennie uczyły się literatury, języków, geografii i historii. Według powszechnej opinii Anna Leszczyńska miała być osobą wyjątkowo urodziwą i skromną. W Księstwie Dwóch Mostów wraz z siostrą zajmowała się również prowadzeniem działalności dobroczynnej, szyjąc ubrania dla ubogich mieszkańców miasta.

Anna Leszczyńska zmarła 20 czerwca 1717r. w Zweibrücken w wieku 18 lat. Zachowała się anegdota, jakoby przedwczesną śmierć córki wywróżyła Stanisławowi Leszczyńskiemu kobieta z darem jasnowidzenia, przepowiadając mu dwie korony i trumnę. Przyczyną śmierci księżniczki było najprawdopodobniej zapalenie płuc. Inne okoliczności zgonu Leszczyńskiej przedstawia Jadwiga Rafałowiczówna w liście do hetmanowej Elżbiety Sieniawskiej z 29 lipca 1717r.: "Od dworu króla Jegomść Stanisława piszą tu, słyszę, że tam srogi lament i żal po starszej córce, która to umarła. Na bolenie żołądka zachorowała, gorączka przystąpiła i valetę uczyniła temu życiu śmiertelnemu."

21 czerwca 1717r. księżniczka Anna została pochowana w klasztorze Gräfinthal w Mandelbachtal, którego odbudowę zlecił kilka lat wcześniej jej ojciec. W miejscu pochówku Leszczyńskiej ojciec ofundował ołtarz św. Anny. Jej śmierć pogrążyła Stanisława i Katarzynę Leszczyńskich w głębokiej rozpaczy, do tego stopnia, że ojciec zabronił Marii Leszczyńskiej wymieniać przy nim imienia starszej córki. Mąż Marii, król Francji Ludwik XV, dowiedział się o istnieniu jej młodo zmarłej siostry dopiero wiele lat po ślubie. W niektórych pracach naukowych można odnaleźć błędną informację, że królowa Francji była jedynym dzieckiem Stanisława Leszczyńskiego i Katarzyny Opalińskiej.

W 2006, podczas badań archeologicznych na terenie ruin klasztoru Gräfinthal, znaleziono szkielet młodej kobiety, którą zidentyfikowano jako Annę Leszczyńską. 24 czerwca 2017r. w 300. rocznicę śmierci królewny złożono ją do nowego grobu w odrestaurowanej klasztornej kaplicy. Mszę pogrzebową sprawował delegat ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej, ksiądz Wiesław Lechowicz, wraz z biskupem pomocniczym Spiry Ottonem Georgensem.