Katarzyna Opalińska

Katarzyna Opalińska herbu Łodzia (ur. 13 października 1680r. w Poznaniu, zm. 19 marca 1747r. w Lunéville) – królowa Polskiksiężna Lotaryngii i Baru jako żona Stanisława Leszczyńskiego. Właścicielka ziemi człopiańskiej i miasta Człopa.
 

Stanisław
Leszczyński
mąż Katarzyny
Opalińskiej

Anna Leszczyńska
córka Katarzyny
Opalińskiej

Maria Leszczyńska
córka Katarzyny
Opalińskiej


Była córką kasztelana poznańskiego – Jana Karola Opalińskiego i starościanki międzyrzeckiej Zofii Anny Czarnkowskiej. W maju 1698r. w Krakowie wyszła za mąż za starostę odolanowskiego – Stanisława Leszczyńskiego. Wianem królowej były dobra człopiańskie, które otrzymała od Władysława Czarnkowskiego. W 1699r. urodziła się ich córka Anna, a 4 lata później Maria. W wyniku poparcia króla szwedzkiego – Karola XII, po detronizacji Augusta II przez konfederację warszawską – Stanisław i Katarzyna koronowali się 4 października 1705r. w Warszawie na władców Polski. W wyniku niepomyślnego obrotu spraw Leszczyńskiego, zmuszona była wraz z dziećmi opuścić Rzeczpospolitą w 1708r. W latach 1708r.–1711r. przebywała w Szczecinie, 1711r.–1714r. rezydowała w szwedzkim Kristianstad.

Po kilkuletniej tułaczce Katarzyny z dziećmi po północnej Europie, cała rodzina wyjechała w 1714r. do nadanego Leszczyńskiemu Księstwa Dwóch Mostów. W 1719r. Leszczyńscy osiedlili się we Francji w Wissembourgu. W 1725r. ich córka Maria Leszczyńska została żoną Ludwika XV i królową Francji. Leszczyńscy zamieszkali w Chambord. W 1733r. Stanisław wyjechał do Polski po koronę, a Katarzyna pozostała w tym czasie na obczyźnie. Po powrocie męża, Leszczyńscy uzyskali, na mocy traktatu w Wiedniu pomiędzy Austrią, Rosją i Francją (1735r.), księstwo Lotaryngii i Baru i zamieszkali w Lunéville.

Katarzyna z Opalińskich Leszczyńska zmarła 19 marca 1747r. i została pochowana w kościele Notre-Dame de Bon Secours w Nancy.