Katarzyna Opalińska
Katarzyna Opalińska herbu Łodzia (ur. 13
października 1680r. w Poznaniu,
zm. 19
marca 1747r. w Lunéville)
– królowa
Polski, księżna
Lotaryngii i Baru jako
żona Stanisława
Leszczyńskiego.
Właścicielka ziemi
człopiańskiej i
miasta Człopa.
Stanisław
Leszczyński
mąż Katarzyny
Opalińskiej |
Anna
Leszczyńska
córka Katarzyny
Opalińskiej |
Maria
Leszczyńska
córka Katarzyny
Opalińskiej |
Była
córką kasztelana poznańskiego – Jana Karola Opalińskiego i
starościanki międzyrzeckiej Zofii Anny Czarnkowskiej. W maju
1698r. w Krakowie wyszła za mąż
za starostę odolanowskiego – Stanisława Leszczyńskiego.
Wianem królowej były dobra człopiańskie, które otrzymała
od Władysława Czarnkowskiego. W 1699r. urodziła się ich
córka Anna, a 4 lata później Maria. W wyniku poparcia króla
szwedzkiego – Karola XII, po detronizacji Augusta
II przez konfederację warszawską – Stanisław i Katarzyna
koronowali się 4 października 1705r. w Warszawie na władców
Polski. W wyniku niepomyślnego obrotu spraw Leszczyńskiego,
zmuszona była wraz z dziećmi opuścić Rzeczpospolitą w 1708r.
W latach 1708r.–1711r. przebywała w Szczecinie,
1711r.–1714r. rezydowała w szwedzkim Kristianstad.
Po kilkuletniej tułaczce Katarzyny z dziećmi po północnej
Europie, cała rodzina wyjechała w 1714r. do nadanego
Leszczyńskiemu Księstwa Dwóch Mostów. W 1719r. Leszczyńscy
osiedlili się we Francji w Wissembourgu. W 1725r. ich
córka Maria Leszczyńska została żoną Ludwika XV i królową
Francji. Leszczyńscy zamieszkali w Chambord. W 1733r.
Stanisław wyjechał do Polski po koronę, a Katarzyna
pozostała w tym czasie na obczyźnie. Po powrocie męża,
Leszczyńscy uzyskali, na mocy traktatu w Wiedniu pomiędzy
Austrią, Rosją i Francją (1735r.),
księstwo Lotaryngii i Baru i zamieszkali w Lunéville.
Katarzyna z Opalińskich Leszczyńska zmarła 19 marca 1747r. i
została pochowana w kościele Notre-Dame de Bon Secours w
Nancy.
|