Leszek dobrzyński (ur. ok. 1300r., zm. przed 1316r.)
– książę dobrzyński w latach 1312r. – przed 1316r.,
sprawujący władzę razem z braćmi Władysławem
Garbatym i Bolesławem pod opieką matki, z dynastii Piastów.
Leszek dobrzyński był najstarszym, choć tylko domniemanym,
synem księcia dobrzyńskiego Siemowita i Anastazji, córki Lwa
halickiego. Jego autentyczność jest przedmiotem sporu, gdyż
występuje wyłącznie w jednym źródle – w zeznaniach Jana z
Kisielewa znajdujących się w aktach procesu
polsko-krzyżackiego przeprowadzonego w 1339r. w Warszawie.
Jeśli istniał, musiał umrzeć w młodym wieku przed 1316r.,
tzn. przed usamodzielnieniem się pozostałych książąt
dobrzyńskich.
