Elżbieta Węgierska
(ur. ok. 1128r.,
zm. 21 lipca między 1150r. a 1154r.) – królewna węgierska,
żona Mieszka III Starego.
Mieszko III
Stary
mąż Elżbiety Węgierskiej |
Wierzchosława
Ludmiła
córka Elżbiety Węgierskiej |
Stefan
Mieszkowic
syn Elżbiety Węgierskiej |
Elżbieta
Mieszkówna
córka Elżbiety Węgierskiej |
Odon
Mieszkowic
syn Elżbiety Węgierskiej |
Judyta Mieszkówna
córka Elżbiety Węgierskiej |
Według Kroniki Kadłubka i Kroniki Ortlieba Elżbieta była
córką króla Węgier. Nie jest pewne, kto był jej ojcem.
Historycy różnią się w tej sprawie. Zdaniem Jana
Długosza Elżbieta była córką króla Beli II. Oswald
Balzer odrzucił ten pogląd ze względów chronologicznych.
Jego zdaniem Elżbieta jako córka Beli II, który ożenił się
ok. 1130r., w chwili ślubu mogła mieć najwyżej 8–9 lat,
czyli byłaby zbyt młoda na zawarcie faktycznego małżeństwa.
Balzer przyjął, że Elżbieta była córką księcia Almosa, ojca
Beli II. Wadą tej hipotezy jest sprzeczność ze
średniowiecznymi źródłami, które wymieniają Elżbietę jako
córkę króla Węgier, podczas gdy Almos był tylko księciem.
Jeszcze inne rozwiązanie zaproponował Kazimierz Jasiński.
Jego zdaniem Elżbieta była córką króla Stefana II. Wprawdzie
źródła informują, że Stefan z powodu rozwiązłego trybu życia
nie doczekał się potomstwa, ale zdaniem Kazimierza
Jasińskiego przekazy te pochodzą z okresu późniejszego i nie
zasługują na zaufanie. Ponadto należy uwzględnić fakt
częstego pomijania przez kronikarzy żeńskiego potomstwa.
Między 1136r. a 1138r. Elżbieta poślubiła księcia Mieszka
III Starego. Z tego małżeństwa pochodzili
synowie Odon i Stefan oraz najprawdopodobniej
córki: Wierzchosława Ludmiła, Judyta i Elżbieta.
|