Mieszko III Stary ojciec Elżbiety Mieszkówny

Elżbieta Węgierska matka Elżbiety Mieszkówny

Stefan Mieszkowic brat Elżbiety Mieszkówny

Wierzchosława Ludmiła siostra Elżbiety Mieszkówny

Judyta Mieszkówna siostra Elżbiety Mieszkówny

Odon Mieszkowic brat Elżbiety Mieszkówny

Córka księcia wielkopolskiego Mieszka III Starego i prawdopodobnie jego pierwszej żony, Elżbiety, królewny węgierskiej. Żona księcia Czech Sobiesława II z dynastii Przemyślidów, następnie margrabiego Łużyc Dolnych Konrada II z Wettynów.

Dokładna data urodzenia Elżbiety nie jest znana. Źródła nie podają, która żona Mieszka III Starego była jej matką. Ze względu na imię w literaturze naukowej jest uważana za córkę pierwszej żony, Elżbiety węgierskiej. Jako dziecko z pierwszego małżeństwa Mieszka III musiała urodzić się przed 1154r. Część badaczy podaje, że Elżbieta przyszła na świat około 1152r.

Około 1173/1174r. została poślubiona przez Sobiesława II, księcia Czech od 1173r. Małżeństwo to było elementem szerokiej polityki dynastycznej posiadającego liczne potomstwo Mieszka III. W efekcie zawartego porozumienia politycznego w 1176r. polskie posiłki brały udział w wyprawie Sobiesława na posiadłości Babenbergów. W 1178r. książę czeski Fryderyk obległ Pragę, w której przebywała Elżbieta. Po upadku stolicy księżna dostała się do niewoli, jednakże Fryderyk wspaniałomyślnie ją uwolnił. 27 stycznia 1179r. Sobiesław poniósł klęskę w bitwie na przedpolach Pragi. Schronił się w zamku Skála, który po długim oblężeniu Fryderyk zdobył pod koniec 1179r. Wówczas Piastówna wraz z mężem udała się na wygnanie, prawdopodobnie na Węgry. Wkrótce, 29 stycznia 1180r., zmarł Sobiesław. Małżeństwo to pozostało bezdzietne.

Po owdowieniu Elżbieta nie wróciła do Polski. Najpóźniej w 1190r. została wydana za Konrada, syna margrabiego Łużyc Dolnych Dedona. Po śmierci ojca w 1190r. Konrad został jego następcą. O roli Piastówny na łużyckim dworze brak wiadomości. Z drugiego małżeństwa Elżbiety pochodziło troje dzieci: zmarły w dzieciństwie Konrad, Matylda, żona margrabiego Brandenburgii Albrechta II, oraz Agnieszka, poślubiona przez palatyna reńskiego Henryka, syna księcia Saksonii i Bawarii Henryka Lwa. W literaturze można spotkać się ze stwierdzeniem, że zmarła bezpotomnie.

Na początku 1209r. w bitwie pod Lubuszem mąż Elżbiety pokonał wojska jej brata, księcia wielkopolskiego Władysława Laskonogiego. Przypuszcza się, że związane z tym przeżycia przyczyniły się do śmierci Piastówny. Rok później, 6 maja 1210r., zmarł także Konrad.

Elżbieta została pochowana w nieukończonym jeszcze kościele Najświętszej Marii Panny w klasztorze Dobrilugk.