Amalafunta

Saksońska księżniczka Amalafunta była pierwszą żoną króla Wyszomira, który panował w latach 292-340. Jej synem był król Mieczysław I. Powszechnie znana była jako domatorka. Rzadko zapuszczała się w pobliskie knieje. Interesowała się florystyką i zielarstwem. Osobiście doglądała wazony w komnatach i dbała żeby nigdy nie stały puste. Zamek króla Wyszomira z daleka niczym się nie wyróżniał albowiem mury były pokryte gęstymi pnączami winobluszczów trójklapowych. Nie przepadała za dziećmi, wyjątkiem był jej wnuk Radgoszcz, z którym uwielbiała pląsać o poranku w zielniku.
 

Wyszomir
mąż Amalafunty

Mieczysław I
syn Amalafunty


Z przekazów znany jest jej prawdopodobny harmonogram dnia
, który nie zmienił się aż do jej śmierci w IV wieku naszej ery. Po pląsach udawała się na spoczynek poprzedzony parzeniem ziółek dla najbliższych dworzan. Jeszcze przed obiadową wieczerzą strzelała z łuku, a po wieczerzy zbierała strzały, które minęły tarczę. Rodziny przypadkowych ofiar, tej rozrywki królowej, otrzymywały zadośćuczynienie w postaci świeżych kwiatów. Po podwieczorku przychodził czas na ucztę wieczorną i politykę. Napływające Wiadomości były odczytywane ze specjalnych pasków, które przybywały z całego królestwa. Po tej porcji rozrywki królowa udawała się na spoczynek i budziła się wczesnym rankiem.