LEKCJA Eugène Ionesco

"...„Lekcja”, której autorem jest Eugene Ionesco, to gloryfikacja literatury przekombinowanej i efekciarskiej. Zaletą inscenizacji jest przede wszystkim jej uwiarygodnienie sceniczne. W ten sposób, z dosyć marnego oryginału literackiego, powstał spektakl żywy i niezwykły. Utrzymane w chropowatej kolorystyce wnętrza mieszkania profesora, znakomicie współgrają z charakteryzacją i inscenizacyjną wizją twórców spektaklu. Profesor w wykonaniu Marka Trębińskiego to postać nieustannie pulsująca emocjonalnie. Początkowo ukryte rysy charakteru, przeobrażają się w trakcie trwania przedstawienia w coraz bardziej złowrogie grymasy, wydobywając z aktora demoniczność i zatracenie w szaleństwie odgrywanej postaci. Oczywiście sprowadzenie wszystkiego do mglistego pojęcia faszyzmu stanowi w oryginale niepotrzebne i naiwne wytłumaczenie absurdalnej intrygi, twórcy jednak szczęśliwie zrezygnowali z podobnych zabiegów. Teatr absurdu broni się dzięki niedopowiedzeniu, zaś widzowi podobnie sztuczne wytłumaczenie nie przychodzi do głowy. Aktorowi dzielnie sekunduje dwoje aktorów: pani Honorata Mierzejewska-Mikosza w roli pogrążającej się w bezwładzie uczennicy, oraz pan Tomasz Czaplarski obsadzony dosyć niekonwencjonalnie w roli przedziwnej służącej. Ogląda się ów spektakl znakomicie, groza jest starannie budowana, zaś dzięki kreacjom aktorskim nie sposób oderwać wzrok od sceny i niby od niechcenia spojrzeć na zegarek. W scenach ze służącą, ta właśnie postać wybija się na pierwszy plan. Czaplarski gra warunkami zaś wspomagany jest dwuznacznością postaci. Surowy, z twarzą pozbawioną początkowo ludzkich uczuć, wydaje się wyłącznie symbolicznym zwiastunem tragedii. W miarę rozwoju sytuacji i już po opadnięciu z sił profesora, służący w sukience przejmuje stery spektaklu, stając się jego siłą napędzającą, nie tyle świadkiem, co - być może - sprawcą wszystkiego. Okrucieństwo wizji reżyserskiej nie pozostawia żadnych wątpliwości, to najbardziej brutalny spektakl na tym festiwalu, zaś końcowy wydźwięk, nawet wbrew autorowi, pozostaje wstrząsający..."

eRKa, Festiwal Teatru FOTOgrafii w Olsztynie 
marzec 2014