BIESIADA U HRABINY KOTŁUBAJ Witold Gombrowicz

"...Najbardziej stylowym i smacznym spektaklem festiwalu wydaje się być „Biesiada u hrabiny Kotłubaj”. Użyłem przymiotnika „smacznym” nie tyle ze względu na kulinarne związki z tytułem przedstawienia, ile za sprawą wysmakowanej scenografii, utrzymanej w stylu retro. Nie jest to jednak odwzorowanie jakiejkolwiek epoki, owe nawiązania do przeszłości istnieją w formie przesadzonej i wyuzdanej. To wręcz lawina kolorów i motywów, szarżującej stylizacji. Widowisko jest plenerowe, zdane na kaprysy dziennego światła, co było problemem przy podobnych inscenizacjach. Twórcy spektaklu poradzili sobie z tym w bardzo pomysłowy sposób, rozwieszając pomiędzy widzami a plenerową sceną przeźroczysty, delikatny pergamin. Światło nadaje dzięki temu swoistej miękkości scenerii, zaś całość zaczyna przypominać pogięte, stare fotografie. Tyle o stronie wizualnej, jeśli chodzi o treść. Cóż o tym? Toż to przecież Gombrowicz, zaś Gombrowicz, jak wiadomo: wielkim pisarzem jest. Na scenie również takim pozostał. W grze grymasów, min, uśmieszków, póz przedziwnych, rozwija się surrealistyczna z natury fabuły, do której prócz zestawu aktorskiego, podano  ramki, krzesła archaiczne, widelczyki, kubeczki i talerze różne. Nie ma w spektaklu ról aktorskich, jest natomiast zabawa, puszczanie oka do publiczności i majtanie gołą łydką. I chwała za to..."

eRKa, Festiwal Teatru FOTOgrafii w Olsztynie 
marzec 2014