Ludwika Anhalcka

Ludwika Anhalcka, niem. Louise von Anhalt-Dessau (ur. 10 lutego 1631r., zm. 25 kwietnia 1680r. w Oławie) – regentka księstwa legnicko-brzeskiego w latach 1672–1675, panująca księżna oławsko-wołowska w latach 1672–1680, córka Jana Kazimierza von Anhalt-Dessau i Agnieszki von Hessen-Kassel, matka ostatniego Piasta śląskiegoJerzego Wilhelma.
 

Chrystian Piastowicz
mąż Ludwiki Anhalckiej

Karolina Piastówna
córka Ludwiki Anhalckiej
Jerzy Wilhelm
Legnicki
syn Ludwiki Anhalckiej


Po śmierci męża Chrystiana, księcia wołowskiego (1664r.–1672r.), który odziedziczył księstwo legnicko-brzeskie po swoich starszych braciach, Ludwika Anhalcka została regentką księstwa w imieniu małoletniego syna Jerzego Wilhelma (ur. w 1660r.). Otrzymała Wołów i Oławę jako oprawę wdowią. Księżna, będąca osobą tolerancyjną i wielkoduszną, wspomagała finansowo katolików, co nie mogło podobać się protestanckim mieszkańcom księstwa. Postanowili oni przyspieszyć uzyskanie pełnoletniości przez syna księżnej i, wbrew jej protestom, cesarz Leopold I ogłosił piętnastoletniego Jerzego Wilhelma pełnoletnim i władcą księstwa. Wkrótce potem, wraz z jego przedwczesną śmiercią w 1675 roku, linia piastowskich książąt legnicko-brzesko-wołowskich wymarła.

Ludwika Anhalcka ostatnie lata życia poświęciła budowie barokowego Mauzoleum Piastów Śląskich w Legnicy, przy kościele św. Jana Chrzciciela, które miało upamiętnić wymarły ród Piastów.

Wyznawała kalwinizm, podobnie jak mąż i syn.