Ludwika Anhalcka
Ludwika Anhalcka,
niem. Louise
von Anhalt-Dessau (ur. 10
lutego 1631r.,
zm. 25
kwietnia 1680r. w Oławie)
– regentka księstwa legnicko-brzeskiego w
latach 1672–1675, panująca księżna oławsko-wołowska w
latach 1672–1680, córka Jana
Kazimierza von Anhalt-Dessau i Agnieszki
von Hessen-Kassel,
matka ostatniego Piasta
śląskiego, Jerzego
Wilhelma.

Chrystian Piastowicz
mąż Ludwiki Anhalckiej |

Karolina Piastówna
córka Ludwiki Anhalckiej |
Jerzy Wilhelm
Legnicki
syn Ludwiki Anhalckiej |
Po śmierci męża Chrystiana,
księcia wołowskiego (1664r.–1672r.), który odziedziczył
księstwo legnicko-brzeskie po swoich starszych braciach,
Ludwika Anhalcka została regentką księstwa w imieniu
małoletniego syna Jerzego Wilhelma (ur. w 1660r.).
Otrzymała Wołów i Oławę jako oprawę wdowią. Księżna, będąca
osobą tolerancyjną i wielkoduszną, wspomagała finansowo
katolików, co nie mogło podobać się protestanckim
mieszkańcom księstwa. Postanowili oni przyspieszyć uzyskanie
pełnoletniości przez syna księżnej i, wbrew jej protestom,
cesarz Leopold I ogłosił piętnastoletniego Jerzego Wilhelma
pełnoletnim i władcą księstwa. Wkrótce potem, wraz z jego
przedwczesną śmiercią w 1675 roku, linia piastowskich
książąt legnicko-brzesko-wołowskich wymarła.
Ludwika Anhalcka ostatnie lata życia poświęciła budowie
barokowego Mauzoleum Piastów Śląskich w Legnicy,
przy kościele św. Jana Chrzciciela, które miało upamiętnić
wymarły ród Piastów.
Wyznawała kalwinizm, podobnie jak mąż i syn.

|