Krak I Scyta
Panował w latach 694-728. Był
jednym z wojewodów, spośród których na prawomocnym wiecu
słowiańskim został wybrany królem Lechii za waleczność,
prawość i ogromne doświadczenie w prowadzeniu udanych wypraw
wojennych. Panował w Carodomie, który rozbudował po lewej
stronie Wisły i nazwał od swojego imienia Krakowem. Na
wzgórzu zbudował gród i nazwał go Wawelem. Zorganizował
sądy, ustanowił sędziów w każdej dzielnicy Lechii.
Podporządkował i zhołdował oderwane wcześniej ziemie tak
zwanego państwa Samona, ponownie włączając je do Imperium
Lechitów.
Danka
żona Kraka I Scyty |
Krak II Scyta
syn
Kraka I Scyty |
W walnej bitwie pokonał
Franków nad Dunajem. Walczył też z Sasami broniąc zachodniej
granicy. W Kronice pisze: „Franków rozgromił. Węgrów
odepchnął. Rzymianów od granic odstraszył. A Sasów zwyciężył
powtórzonymi fortunnie utarczkami”. Miał kilka żon, a z nimi
dwóch synów i córkę.
Po śmierci został pochowany na Wzgórzu Lasoty (kopiec
Kraka). Nigdy nie zbadano dokładnie tego kopca, a prace
archeologiczne przerwano nagle bez ważnego powodu.
|
