Władysław II Jagiełło ojciec Jadwigi Jagiellonki

Anna Cylejska matka Jadwigi Jagiellonki

Od 1419 r. swatana z Bogusławem IX księciem słupskim i równocześnie, wobec niezdecydowania strony pomorskiej, z Fryderykiem, synem elektora brandenburskiego Fryderyka I Hohenzollerna. W kwietniu 1421 r. doszło do zawarcia układu między Polską a Brandenburgią, na mocy którego miało dojść do ślubu Jadwigi z Fryderykiem, w momencie osiągnięcia przez niego lat sprawnych, tj. około 1427 r. Z tego powodu Fryderyk miał przybyć jak najszybciej do Polski, by zapoznawać się z językiem i obyczajami. Już 12 kwietnia 1422 młody narzeczony królewny, przybył do Polski. Wobec tak szybkiego działania strony brandenburskiej, zaktywizowało się ponownie stronnictwo księcia słupskiego w osobach króla Zygmunta Luksemburskiego oraz króla Danii, Szwecji i Norwegii Eryka Pomorskiego, kiedy obaj wzięli udział w uroczystościach koronacyjnych czwartej żony ojca Jadwigi — Zofii (Sonki) Holszańskiej.



Wobec urodzenia się jednak synów, król Władysław II Jagiełło nie spieszył się z wyborem kandydata do ręki Jagiellonki. O rękę królewny starał się także na początku lat 30. XV w. dla swego syna Janus, król Cypru, jednak starania te nie zostały uwieńczone sukcesem, bowiem Jadwiga nagle zmarła.

Macocha – Zofia była oskarżona o otrucie królewny, jednak ze źródeł wynika, że Jadwiga zawsze była słabowita i śmierć mogła nastąpić w następstwie bliżej nieokreślonej choroby.

Pamięci Jadwigi poświęcony był łaciński wiersz Virginum o iubar, o inclita gloria regni, przypisywany Adamowi Śwince, zawarty w księdze XI Roczników Jana Długosza.