Eufemia Giedyminówna N. (Eufemia?) Giedyminówna (ur. najprawdopodobniej między ok. 1314 a 1317, data śmierci nieznana lub zm. zimą 1341) – księżniczka litewska i księżna halicko-wołyńska z dynastii Giedyminowiczów, córka wielkiego księcia Litwy Giedymina, siostra królowej Polski Aldony Anny Giedyminówny oraz wielkich książąt litewskich Kiejstuta i Olgierda.   Giedymin ojciec Eufemii Giedyminówny Jewna matka Eufemii Giedyminówny Bolesław Jerzy II mąż Eufemii Giedyminówny Narymunt brat Eufemii Giedyminówny Witold brat Eufemii Giedyminówny Olgierd brat Eufemii Giedyminówny Koriat brat Eufemii Giedyminówny Jawnuta brat Eufemii Giedyminówny Kiejstut brat Eufemii Giedyminówny Lubart brat Eufemii Giedyminówny Monwid brat Eufemii Giedyminówny Elżbieta siostra Eufemii Giedyminówny Maria siostra Eufemii Giedyminówny Aldona Anna siostra Eufemii Giedyminówny Helena siostra Eufemii Giedyminówny Augusta Anastazja siostra Eufemii Giedyminówny     Pośrednie przesłanki wskazują, że urodziła się najprawdopodobniej po bracie Monwidzie — najwcześniej ok. 1314, a przed 1317. Według Roczników Jana Długosza w 1331 w Płocku poślubiła księcia halicko-wołyńskiego Piastowica Bolesława Jerzego II, syna księcia mazowieckiego Trojdena I i przyjęła katolicyzm. Małżeństwo to prócz przekazu Długosza potwierdzają pośrednio kroniki Jana z Wictring i Jana z Winterthuru, w których zapisano, że Bolesław Jerzy poślubił siostrę żony polskiego króla (tj. Aldonę Annę). Przekazy średniowieczne nie odnotowały imienia księżnej, podobnie jak daty śmierci, uczynił to dopiero XIX-wieczny badacz Teodor Narbutt, jakoby na podstawie XVI-wiecznej Genealogii mazowieckiej Wargockiego. Relacja Narbutta jest współcześnie deprecjonowana, a nawet uznawana za mistyfikację. W zależności od stosunku względem wiarygodności przekazu Narbutta datę śmierci księżnej uznaje się za nieznaną albo datuje się na zimowe miesiące 1341 (czas najazdu tatarsko-ruskiego na Polskę), a za miejsce spoczynku uznaje się (bądź nie) kościół w Zawichoście.