Siemowit III mąż Anny Ziębickiej	Henryk Mazowiecki syn Anny Ziębickiej	Stanisław Siemowit Mazowiecki syn Anny Ziębickiej	Bolko II ojciec Anny Ziębickiej	Guta matka Anny Ziębickiej	Mikołaj Mały ojciec Anny Ziębickiej
Agnieszka z Lichtenburka matka Anny Ziębickiej

W dawnej historiografii przyjmowano za przekazem powieści ludowej, iż księżniczka ziębicka nosiła imię Ludmiła. Utwór ten został jednak najprawdopodobniej sfingowany przez XIX-wiecznego polskiego historyka Teodora Narbutta. W literaturze historycznej nazywano również księżniczkę bezpodstawnie imionami Eudoksja lub Elżbieta. Jej prawdziwe imię przekazała indulgencja papieża Innocentego VI z 18 grudnia 1357 udzielona księżnej i jej mężowi Siemowitowi III, w której została ona nazwana imieniem Anna.

W drugiej połowie 1356 lub w 1357, najprawdopodobniej w listopadzie 1357 Anna została żoną księcia mazowieckiego Siemowita III. Książę mazowiecki poznał księżniczkę ziębicką w czasie pobytu na dworze cesarza Karola IV Luksemburskiego. Anna ziębicka urodziła swojemu mężowi troje dzieci: dwóch synów zmarłych w dzieciństwie, z których jeden nosił najprawdopodobniej imiona Stanisław Siemowit oraz biskupa-nominata płockiego Henryka. Ostatnim dokumentem, w którym Anna ziębicka jest wymieniona jako osoba żyjąca jest dyspensa papieża Urbana V.

Informacje na temat tragicznej śmierci księżnej mazowieckiej Anny przekazała kronika Janka z Czarnkowa. Według przekazu kronikarza, podczas pobytu na dworze swej siostry Eufemii w Cieszynie, Siemowit III usłyszał pogłoski na temat zdrady małżeńskiej swej małżonki. Anna ziębicka została uwięziona przez swojego męża na zamku w Rawie Mazowieckiej, gdzie urodziła ona swojego najmłodszego syna Henryka. Kilka tygodni po urodzeniu Henryka, księżna mazowiecka została uduszona. Do wydarzenia tego doszło między 1368 a 1370. Zgodnie z relacją Janka z Czarnkowa książę Siemowit III do końca życia żałował popełnionej przez siebie zbrodni. Tragedia, która rozegrała się na zamku w Rawie stała się inspiracją dla dwóch utworów angielskiego poety i dramaturga Williama Szekspira: Zimowa opowieść i Burza.