Aleksander Wasylewicz Czartoryski
Aleksander
Wasylewicz Czartoryski (zm. 1489r.) –
syn Wasyla Konstantynowicza
Czartoryskiego i bliżej nieznanej Hanny, brat Iwana
Wasylewicza Czartoryskiego i Michała Wasylewicza
Czartoryskiego.

Wasyl Konstantowicz
Czartoryski
ojciec Aleksandra
Wasylewicza
Czartoryskiego |

Jadwiga
Kazimierzówna
matka Aleksandra
Wasylewicza
Czartoryskiego |

Iwan
Wasylewicz
Czartoryski
brat Aleksandra
Wasylewicza
Czartoryskiego |

Michał Wasylewicz
Czartoryski
brat Aleksandra
Wasylewicza
Czartoryskiego |
Prawdopodobnie wraz z braćmi brał udział w bitwie pod
Wiłkomierzem nad rzeką Świętą w 1435 roku, stając po stronie
Świdrygiełły. Po jego upadku piastuje urząd koniuszego na
dworze w. ks. Zygmunta Kiejstutowicza w roku 1440. Wraz z
braćmi należał do stronnictwa Olgierdowiczowego. W palmową
niedzielę 1440r. był jednym z przywódców spisku, a według
latopisu, także bezpośrednim mordercą w. ks. Zygmunta. Po
śmierci Zygmunta wyjechał na Ruś Zaleską, gdzie przyłączył
się do partii Juriewiczów moskiewskich, którzy zwalczali od
roku 1433 kniazia moskiewskiego Wasyla Wasylewicza. Razem z
kn. Dymitrem Szemiaką ks. Aleksander w roku 1442 podchodził
zbrojnie niemal pod Moskwę. Do walki z w. ks. Wasylem jednak
nie doszło. W roku 1447 objął namiestnictwo Nowogrodu
Wielkiego, lecz w r. 1456 wrócił do Pskowa, skąd w 1461
roku, nie chcąc złożyć przysięgi wierności w. kn.
moskiewskiemu, powrócił na Litwę. W 1462–1477 dzierżył włość
czernihowską na Zadnieprzu, poza tym otrzymał od Kazimierza
Jagiellończyka Łohojsk, Ostaszyn, Sporów, Kamieniec i
Hanewicze na Litwie.

|