Terach (hebr. תֶּרַח) − ojciec Abrahama.
Był synem Nachora, syna Seruga. Urodził się i żył w mieście Ur w Mezopotamii. Miał trzech synów: Abrama (znanego później pod imieniem Abrahama), Nachora i Harana. Córką Teracha była Saraj (znana później pod imieniem Sary), która poślubiła swojego przyrodniego brata Abrama.
Po śmierci najmłodszego syna Terach zdecydował się opuścić Ur i wyruszyć w kierunku Kanaanu. Zabrał ze sobą syna Abrama, córkę i synową Saraj oraz wnuka Lota. Po drodze zatrzymali się w Harranie (Charanie), gdzie zdecydowali się osiedlić. Terach umarł w Harranie, mając dwieście pięć lat. Według Pięcioksięgu samarytańskiego Terach żył sto czterdzieści pięć lat, gdyż samarytański pisarz zapewne uważał, że Abraham podjął drugi etap swojej podróży dopiero po śmierci ojca (Rdz 12:1).
Był synem Nachora, syna Seruga. Urodził się i żył w mieście Ur w Mezopotamii. Miał trzech synów: Abrama (znanego później pod imieniem Abrahama), Nachora i Harana. Córką Teracha była Saraj (znana później pod imieniem Sary), która poślubiła swojego przyrodniego brata Abrama.
Po śmierci najmłodszego syna Terach zdecydował się opuścić Ur i wyruszyć w kierunku Kanaanu. Zabrał ze sobą syna Abrama, córkę i synową Saraj oraz wnuka Lota. Po drodze zatrzymali się w Harranie (Charanie), gdzie zdecydowali się osiedlić. Terach umarł w Harranie, mając dwieście pięć lat. Według Pięcioksięgu samarytańskiego Terach żył sto czterdzieści pięć lat, gdyż samarytański pisarz zapewne uważał, że Abraham podjął drugi etap swojej podróży dopiero po śmierci ojca (Rdz 12:1).