Sennacheryb, właśc. Sin-ahhe-eriba (akad. Sîn-ahhē-erība; biblijny Sancherib, Sancheryb, Sennacheryb) – władca Asyrii z dynastii Sargonidów, syn Sargona II; panował w latach 704-681 p.n.e.
Rodzime, akadyjskie imię tego władcy brzmi Sîn-ahhē-erība i znaczy „Bóg Sin zastąpił mi braci”. Imię to wskazuje, że był jedynym pozostałym przy życiu synem Sargona II. W Biblii, w której władca ten wzmiankowany jest w 2 Księdze Królewskiej, 2 Księdze Kronik i Księdze Izajasza.
Większość swego życia spędził na walce z licznymi wrogami Asyrii. Po śmierci jego ojca wybuchły rebelie w Fenicji i Palestynie oraz w Babilonii, które krwawo tłumił. W celu zapobieganiu buntom stosował na masową skalę deportacje ludności podbitych krajów.
20 dnia miesiąca țebētu 681 roku p.n.e. Sennacheryb został zamordowany przez swego syna Arda-Mulissi, który miał ojcu za złe, że ten wybrał na następcę najmłodszego z braci – Asarhaddona. Według przekazu biblijnego zabójstwa Sennacheryba dokonać miało jego dwóch synów: Adramelek (zniekształcona forma imienia Arda-Mulissi) i Sareser.
Rodzime, akadyjskie imię tego władcy brzmi Sîn-ahhē-erība i znaczy „Bóg Sin zastąpił mi braci”. Imię to wskazuje, że był jedynym pozostałym przy życiu synem Sargona II. W Biblii, w której władca ten wzmiankowany jest w 2 Księdze Królewskiej, 2 Księdze Kronik i Księdze Izajasza.
Większość swego życia spędził na walce z licznymi wrogami Asyrii. Po śmierci jego ojca wybuchły rebelie w Fenicji i Palestynie oraz w Babilonii, które krwawo tłumił. W celu zapobieganiu buntom stosował na masową skalę deportacje ludności podbitych krajów.
20 dnia miesiąca țebētu 681 roku p.n.e. Sennacheryb został zamordowany przez swego syna Arda-Mulissi, który miał ojcu za złe, że ten wybrał na następcę najmłodszego z braci – Asarhaddona. Według przekazu biblijnego zabójstwa Sennacheryba dokonać miało jego dwóch synów: Adramelek (zniekształcona forma imienia Arda-Mulissi) i Sareser.