Sedecjasz lub Sedekiasz (hebr. צִדְקִיָּהוּ Sidkijjahu), właśc. Mattaniasz (hebr. מַתַּנְיָהוּ Mattanjahu); 618 - po 587 p.n.e. − ostatni władca Judy, panował w latach 597 p.n.e.–586 p.n.e.

Mianowany przez Babilończyków na króla państwa żydowskiego został z powodu buntu obalony i uwięziony przez babilońskiego króla Nabuchodonozora II, który tłumiąc bunt zburzył Jerozolimę i uprowadził Żydów do niewoli babilońskiej. Sedecjasz został schwytany po nieudanej próbie ucieczki do doliny rzeki Jordanu, oślepiony i uwięziony w Babilonie, gdzie zmarł.

Za czasów Sedecjasza przypadała działalność proroka Jeremiasza.