Ryngałła Anna
Ryngałła, imię chrzestne Anna (ur. między 1367 a 1369, zm.
między 1423 a 1430) – najmłodsza córka księcia trockiego
Kiejstuta i Biruty, żona kolejno: najmłodszego syna księcia
mazowieckiego Siemowita III Henryka, hospodara mołdawskiego
Stefana I, hospodara wołoskiego Mirczy Starego i hospodara
mołdawskiego Aleksandra Dobrego.
Kiejstut
ojciec Ryngałły Anny |
Biruta
matka
Ryngałły Anny |

Henryk Mazowiecki
mąż
Ryngałły Anny |
Pojawiła się w źródłach
dopiero w 1390 (bezimiennie), kiedy to towarzyszyła swojemu
bratu Witoldowi, wówczas jeszcze księciu grodzieńskiemu, w
czasie jego pobytu w Prusach. Tam w 1392 r. poznała na zamku
w Rittersweder swojego przyszłego męża Henryka, świeżo
desygnowanego biskupa płockiego, wysłanego właśnie przez
króla Polski Władysława Jagiełły z tajną misją mającą na
celu powrót Witolda na Litwę. Henryk poświęcił dla niej
karierę duchowną i na wiosnę tego roku miał miejsce, jeszcze
zapewne w Prusach, ślub Ryngałły z mazowieckim Piastem.
Niedługo potem zamieszkała wraz z mężem w Łucku, a już kilka
miesięcy później została po raz pierwszy wdową, Henryk
bowiem zmarł (bądź też został otruty) w zimie na przełomie
1392 i 1393 roku. Ryngałła była w średniowiecznych
przekazach uważana osobę, która spowodowała tę śmierć,
współcześni historycy wskazują raczej na Piastów
mazowieckich.
W lipcu 1394 została wydana za hospodara mołdawskiego
Stefana I, by przypieczętować przyszły polityczny alians
mołdawsko-polsko-litewski, jednak już w 1399 r. została
wdową po raz drugi. Po śmierci Stefana I, ok. 1403 została
żoną hospodara wołoskiego Mirczy Starego, a następnie
wróciła do Mołdawii i w 1419 wyszła za Aleksandra Dobrego i
była jego żoną do rozwodu w 1421 roku.

|