Potifar, Putyfar (hebr. פּוֹטִיפַר; z egip. „dany przez Ra”) – egipski urzędnik, który kupił od Madianitów jako niewolnika Józefa (Rdz 37,36). Dostrzegając jego zalety, uczynił go następnie zarządcą swojego domu oraz majątku (Rdz 39,2-6). Żona Potifara próbowała pod nieobecność męża uwieść Józefa, a gdy ten odrzucił jej zaloty, oskarżyła go o napaść. W konsekwencji Potifar nakazał wtrącić Józefa do więzienia (Rdz 39,11-20).
Funkcja, jaką pełnił Potifar, pozostaje niejasna. Rdz 37,36 określa go jako „przełożonego dworzan”. Natomiast w Rdz 39,1 nazwany jest „dowódcą straży przybocznej”, choć użyty tam zwrot można tłumaczyć także jako „naczelnika kucharzy”.
Funkcja, jaką pełnił Potifar, pozostaje niejasna. Rdz 37,36 określa go jako „przełożonego dworzan”. Natomiast w Rdz 39,1 nazwany jest „dowódcą straży przybocznej”, choć użyty tam zwrot można tłumaczyć także jako „naczelnika kucharzy”.