Ochozjasz, Achazjasz (hebr. אחזיה, Jahwe uchwycił) − postać biblijna ze Starego Testamentu, król Judy (841 r. przed Chr.), syn Jorama i Atalii. Wraz ze swym wujem, królem Joramem z Izraela, z którym zawarł przymierze, zostali zamordowani przez Jehu.

Ochozjasz był najmłodszym synem króla Jorama i jego żony Atalii, córki izraelskiego króla Achaba. Po tym, jak jego bracia zostali uprowadzeni w czasie arabskiego najazdu, został następcą tronu. Po śmierci ojca w 841 p.n.e. został królem Judy. W chwili objęcia rządów miał 22 lata.

Podobnie jak rodzina ze strony matki popierał kult kananejskiego boga Baala. Poparł swojego wuja Jorama w jego konflikcie z syryjskim królem Chazaelem. Gdy Joram został ranny i wycofał się do Jizreel, Ochozjasz udał się tam odwiedzić wuja.

W czasie pobytu Ochozjasza w Jizreel, doszło do przewrotu w królestwie Izraela. Jehu zastrzelił z łuku króla Jorama. Ochozjasz próbował ratować się ucieczką na rydwanie. Zraniony u wejścia do Gur (lub na wzniesieniu Gur) koło Jibleam kontynuował ucieczkę do Megiddo, gdzie zmarł.

Został pochowany w Jerozolimie.

Z Sibią z Beer-Szeby miał syna Joasza.