Noemi (hebr. No'omiy, נָעֳמִי) – imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa oznaczającego "moja rozkosz".
Według starotestamentowej Księgi Rut Noemi była żoną Elimeleka z Betlejem i matką jego dwóch synów. W czasie wielkiego głodu Noemi opuściła rodzinne miasto i straciła męża i synów. Przeżyły wraz z nią jej dwie synowe Orpa i Rut. Orpa odeszła, a druga synowa, Rut pozostała wraz z Noemi.
Kiedy wróciły do Betlejem, ludzie wołali: "Więc to jest Noemi!" A wtedy ona odpowiadała: "Nie nazywajcie mnie Noemi (tzn. 'Moja Słodycz'), ale nazywajcie mnie Mara (po hebrajsku 'Moja Gorycz'), bo Wszechmogący napełnił mnie goryczą".
Potem Noemi wyswatała Rut za swego krewnego Booza, a kiedy urodził im się syn Obed, Noemi go niańczyła. Wnukiem Obeda był król Dawid. Dzieje Noemi i Rut ilustrują wielką miłość rodzinną.
Według starotestamentowej Księgi Rut Noemi była żoną Elimeleka z Betlejem i matką jego dwóch synów. W czasie wielkiego głodu Noemi opuściła rodzinne miasto i straciła męża i synów. Przeżyły wraz z nią jej dwie synowe Orpa i Rut. Orpa odeszła, a druga synowa, Rut pozostała wraz z Noemi.
Kiedy wróciły do Betlejem, ludzie wołali: "Więc to jest Noemi!" A wtedy ona odpowiadała: "Nie nazywajcie mnie Noemi (tzn. 'Moja Słodycz'), ale nazywajcie mnie Mara (po hebrajsku 'Moja Gorycz'), bo Wszechmogący napełnił mnie goryczą".
Potem Noemi wyswatała Rut za swego krewnego Booza, a kiedy urodził im się syn Obed, Noemi go niańczyła. Wnukiem Obeda był król Dawid. Dzieje Noemi i Rut ilustrują wielką miłość rodzinną.
