Lublin mąż Niestanki

Urodzona w tajemniczych dolinach wschodniej Polski w X wieku, Niestanka już jako dziecko wyróżniała się niezwykłym wdziękiem i błyskotliwością. Wychowana przez mniszki z opactwa Świętej Ciszy, nauczyła się języków, ziołolecznictwa i sztuki prowadzenia dworskiej dyplomacji.

Gdy osiągnęła wiek panieński, została poślubiona księciu Lublina — postaci owianej niemal równą mgłą tajemnicy. Jako księżna, Niestanka zasłynęła ze swoich wizji i snów, które ponoć przepowiadały polityczne intrygi i nadchodzące wojny. Mieszkańcy dworu szeptali, że miała dar rozmowy z nocnym wiatrem i że jej dotyk koił sny cierpiących.

Ale Niestanka nie była tylko ozdobą pałacu. Kierowała radą dworską podczas choroby męża, a w czasie oblężenia Lublina osobiście prowadziła negocjacje z najeźdźcami. Ubrana w czerwone szaty i z błękitną chustą na głowie — niczym na artystycznym portrecie z przyszłych czasów — pozostała symbolem połączenia siły i kobiecości.

Jej los zaginął w mrokach historii, lecz według legendy, księżna nie umarła — lecz rozpłynęła się w porannej mgle, zostawiając po sobie tylko zapach jaśminu i pamięć o kobiecie, która potrafiła zmieniać świat... bez miecza.