Postacie Starego Testamentu
Mikal
Kasia Figura
Mikal (hebr. מיכל; skrócona forma imienia Michaelkto jest jak Bóg) − córka Saula, króla Izraela, pierwsza żona króla Dawida. Zapis historii Mikal przekazują biblijne Księgi Samuela.

Była drugą córką króla Saula. Król, zazdrosny o rosnącą popularność Dawida (który prowadził dla Saula kampanie wojenne), chciał wprowadzić Dawida do swojej rodziny, aby mieć na niego wpływ i łatwiej wydać w ręce Filistynów. Jako okup Dawid miał dostarczyć sto napletków zdobytych na Filistynach. Dostarczył ich dwieście i został zięciem Saula.

Mikal uratowała Dawida maskując jego ucieczkę, gdy Saul chciał go zabić − ostrzegła Dawida, a gdy ten uciekł przez okno, umieściła w jego łóżku figurkę bożka domowego − terafim. Przed Saulem udała, że Dawid ją zastraszył.

Po ucieczce Dawida Saul dał ją ponownie za żonę Paltiemu, synowi Laisza z Gallim. Dawid odzyskał ją (mimo sprzeciwu drugiego męża) po śmierci Saula, gdy negocjował z Iszbaalem, synem Saula.

Gdy Dawid odzyskał Arkę Przymierza i tańczył przed nią, Mikal uznała to za niestosowne, gdyż taniec w krótkim efodzie (formie spódniczki) oznaczał obnażenie się przed poddanymi. Za swoją uwagę Mikal została według relacji biblijnej ukarana niepłodnością i umarła bezdzietnie.