Micheasz z Moreszet – jeden z dwunastu proroków mniejszych Starego Testamentu. Pochodził z Moreszet-Gat w Judzie. Prorokował ok. 740-700 r. p.n.e., za czasów królów judzkich: Jotama, Achaza i Ezechiasza. Działał w królestwie południowym będąc współczesnym pozostałym dwóm "prorokom piszących" - Ozeaszowi i Izajaszowi. Chociaż sam nie nazywa siebie prorokiem, ma głęboką świadomość swojej misji.
Autor Księgi Micheasza, która jest cytowana podczas Świąt Bożego Narodzenia, ponieważ zawiera proroctwo o narodzeniu Mesjasza w Betlejem.
Micheasza z Moreszet nie należy mylić z Micheaszem, synem Jimli – wcześniejszym prorokiem izraelskim, który nie pozostawił po sobie spuścizny pisanej.
W Martyrologium Rzymskim wymieniany jest razem z Habakukiem, a jego wspomnienie obchodzone jest 15 stycznia.
Autor Księgi Micheasza, która jest cytowana podczas Świąt Bożego Narodzenia, ponieważ zawiera proroctwo o narodzeniu Mesjasza w Betlejem.
Micheasza z Moreszet nie należy mylić z Micheaszem, synem Jimli – wcześniejszym prorokiem izraelskim, który nie pozostawił po sobie spuścizny pisanej.
W Martyrologium Rzymskim wymieniany jest razem z Habakukiem, a jego wspomnienie obchodzone jest 15 stycznia.