Franciszek Ludwik de Bourbon-Conti mąż Marii Teresy de Bourbon-Conti

Urodziła się 1 lutego 1666r. w paryskim Hôtel de Condé, jako córka Henryka Juliusza księcia Enghien i Pierwszego Księcia Krwi, który był jedynym synem wielkiego dowódcy czasów Frondy Marszałka Francji Wielkiego Kondeusza i Anny Henrietty Wittelsbach W młodości była znana jako Mademoiselle de Bourbon, a nazwana została na cześć żony Ludwika XIV, królowej Marii Teresy Hiszpańskiej. Początkowo planowano wydać ją za mąż za pochodzącego z dynastii sabaudzkiej Emanuela Filberta, księcia Carignan, ale 22 stycznia 1688 roku wyszła w kaplicy królewskiej pałacu w Wersalu za mąż za swojego kuzyna Franciszka Ludwika, księcia Conti. Książę pochodził z Contich – młodszej linii Kondeuszów.
 
 Maria Teresa była szaleńczo zakochana w swoim mężu, mimo iż na dworze wiedziano, że ma on romans z nieślubną córką króla i pani de Montespan, Ludwiką Franciszką, księżną de Bourbon, a ponadto miał homoseksualne inklinacje i nie zwracał większej uwagi na swoją żonę.
 
 Księżna Conti miała trudne relacje ze swoimi dziećmi, co było rezultatem tego, że przez większość życia mieszkała w różnych prowincjonalnych rezydencjach Contich, głównie w pałacu L’Isle-Adam, podczas gdy jej dzieci wraz z ojcem przebywały na dworze. Rodzina zjednoczyła się jednak po śmierci księcia Conti. Maria była znana ze swojej skromności i oddania religii.
 
 W 1697 Ludwik XIV wysunął kandydaturę męża Marii Teresy do korony polskiej, zapewniając mu elekcję dzięki skorumpowaniu szlachty. Został wybrany oficjalnie królem Polski przez większość i ogłoszony nim 27 czerwca, przez prymasa Michała Radziejowskiego. Rosja, Austria i Brandenburgia zjednoczyły się jednak wokół jego kontrkandydata Augusta II, który pierwszy wkroczył do Rzeczypospolitej. Conti we wrześniu 1697r. przypłynął na czele eskadry 6 okrętów francuskich dowodzonych przez Jeana Barta na redę portu w Gdańsku. Maria Teresa pozostała we Francji i przez cały dwór i samego króla była uważana za polską królową. 9 listopada atak wojsk wiernych Augustowi II zmusił księcia Conti do opuszczenia jego kwatery w Oliwie i ostatecznego wycofania się z Rzeczypospolitej. W międzyczasie August II Mocny został koronowany na króla w Warszawie i książę w niesławie wrócił do Francji.
 
 W 1709 roku książę Conti zmarł w Paryżu, a jego syn Ludwik Armand został jego następcą. Maria Teresa przyjęła tytuł księżnej wdowy Conti i zawsze podpisując się dodawała liczebnik Douairière – druga, co znaczyło, że była drugą księżną wdową Conti. Pomiędzy rokiem 1727r. a 1732r. było ich aż trzy Maria Anna – nieślubna córka Ludwika XIV i Louise de La Vallière, Maria Teresa i jej bratanica Ludwika Elżbieta Bourbon-Condé.
 
 Po śmierci męża Maria Teresa zajęła się renowacją należących do rodziny rezydencji, fundacją zakonów i donacjami religijnymi.
 
 W 1713 roku jej córka Maria Anna de Bourbon-Conti poślubiła Ludwika Henryka, księcia de Bourbon. Był on synem kochanki ojca swojej żony Ludwiki Franciszki. Tego samego dnia podczas podwójnej ślubnej ceremonii w Wersalu jej syn poślubił Ludwikę Elżbietę, która przejęła tytuł ciotki na następne trzydzieści lat.
 
 Maria Teresa zmarła 22 lutego 1732 roku w Hôtel de Conti, najprawdopodobniej na skutek syfilisu, którym zaraził ją mąż. Została pochowana w kościele św. Andrzeja w L’Isle-Adam.
 
 Ze związku małżeńskiego z Franciszkiem Ludwikiem (1664r.-1709r.), księciem Conti miała siedmioro dzieci:
 - dziecko (1693r.)
 - syn (1694r.-1698r.), książę de La Roche-sur-Yon
 - Maria Anna (1689r.-1720r.), mademoiselle de Conti, od 1713r. żona Ludwika IV Henryka, księcia Condé
 - Ludwik Armand II (1695r.-1727r.), następny książę Conti
 - Ludwika Adelajda (1696r.-1750r.), mademoiselle de La Roche-sur-Yon
 - córka (1697r.-1699r.), mademoiselle d'Alais
 - Ludwik Franciszek (1703r.-1704r.), hrabia d'Alais