Pochodziła z dynastii Wettinów. Prawnuczka króla polskiego i księcia-elektora saskiego Augusta III, jedyne dziecko króla Saksonii i księcia warszawskiego Fryderyka Augusta I i Amalii Wittelsbach.

W 1791 roku na mocy Konstytucji 3 Maja została uznana za potencjalną sukcesorkę polskiego tronu. Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego brana była pod uwagę jako następczyni swojego ojca, mimo iż obowiązywało w nim prawo salickie. Próbowano ją wydać za przedstawicieli dynastii Hohenzollernów i Romanowów. Kandydatem do jej ręki miał być również książę Józef Poniatowski. Nigdy nie wyszła za mąż. Pozostała bezdzietna. Większość życia spędziła na dworze królewskim w Dreźnie. Po 1831 roku zaangażowała się w działalność filantropijną, wspierając emigrację polską. Została pochowana w katedrze Świętej Trójcy w Dreźnie.