Madaj (hebr. מָדַי) – jeden z siedmiu synów Jafeta.

Uważany za protoplastę Medów. Według apokryficznej Księgi Jubileuszów Madaj, mąż córki Sema, nie chciał zamieszkać wraz ze swoimi braćmi na zachodzie i osiedlił się w krainach wschodnich pośród szwagrów. Jego córka Melka miała natomiast poślubić Kainana.