Listyg / Lis
Panował w latach 336-323 przed naszą erą. Zasłynął
pokonaniem Aleksandra Macedońskiego, który po pokonaniu
Ilyrii i Panonii zapragnął podbić Lechię. Przysłał do
Carodomu (Caraucas, Krakowa) posłów z żądaniem hołdu i
okupu. Posłowie zostali przez Lechitów zabici, co „obraziło
majestat” Aleksandra, tak więc w „celu ukarania sprawców”
poprzez Morawy wkroczył do Lechii. Spustoszył ziemię śląską
i krakowską, i sam starożytny Kraków. Napisał nawet do
swojego nauczyciela Arystotelesa mało skromny list:
„Ażeby troskliwości twojej o powodzenie nasze nie trzymać w
niepewności, donosimy ci, iż nam sie bardzo dobrze wiedzie
przeciwko Lechitom. Sławne miasto ich Caranhas (Kraków)
zwane, potężniejsze walecznością Rycerzów niżeli zamożnością
w bogactwie, warowniejsze sztuką niż położeniem i inne
przyległe zawojowaliśmy szczęśliwie”.
Do wyparcia wojsk macedońskich walnie się przyczynił wódz
wybrany na czas wojny – wojewoda Listyg/Lis, który
zorganizował tak skuteczną obronę jak i udane kontrataki, że
najeźdźca odstąpił. Za zasługi na polu bitwy na wiecu został
wybrany na króla Listyga/Lia lub Lecha II Chytrego –
przydomek pochodzi od sprytu, jakim się wobec znacznie
liczebniejszego wroga wykazał, kiedy aż do stanu kompletnego
wyczerpania wodził wojska macedońskie po bagnach, stepach do
chwili aż sami się wycofali nie mogąc znieść dalszych trudów
wyprawy. Wojewoda Lis zasypywał studnie, wycinał sady,
budował na rzekach tamy zmieniając ich bieg, organizował
zasadzki tak uporczywie, że widmo śmierci z głodu skłoniło
Aleksandra Macedońskiego do wycofania armii.
|