Władysław Opolczyk ojciec Katarzyny Opolskiej	Eufemia Mazowiecka matka Katarzyny Opolskiej	Elżbieta Opolska siostra Katarzyny Opolskiej	Jadwiga Opolska siostra Katarzyny Opolskiej	Henryk VIII Wróbel mąż Katarzyny Opolskiej	Jan I Żagański syn Katarzyny Opolskiej
Henryk IX Starszy syn Katarzyny Opolskiej	Henryk X Rumpold syn Katarzyny Opolskiej	Wacław Krośnieński syn Katarzyny Opolskiej	Anna Żagańska córka Katarzyny Opolskiej

Filiacja Katarzyny opolskiej budzi kontrowersje w historiografii. Dawniej uważano, że matką Katarzyny była pierwsza żona Władysława Opolczyka, Elżbieta. Pogląd ten wynikał z błędnej datacji małżeństwa Władysława Opolczyka z Eufemią mazowiecką. Powszechnie sądzono, że do drugiego małżeństwa Opolczyka doszło ok. 1379. Obecnie uważa się, że zostało ono zawarte najpóźniej w 1366. Zatem Katarzyna była najprawdopodobniej córką Władysława Opolczyka z jego drugiego małżeństwa z Eufemią mazowiecką.

Po raz pierwszy Katarzyna pojawia się w źródłach w dokumencie Karola IV Luksemburskiego z 26 marca 1367, na mocy którego spadkobiercami Władysława Opolczyka mogło być jego żeńskie potomstwo. W akcie tym Katarzyna jako jedyna córka księcia opolskiego została wymieniona z imienia. Urodziła się przed wystawieniem tego dokumentu. Geneza jej imienia nie została dostatecznie wyjaśniona. Możliwe, że jej miano nawiązuje do imienia bratowej jej babki ze strony ojca, Katarzyny, żony Henryka świdnickiego.

Między 1378 a 25 czerwca 1388 Katarzyna poślubiła księcia głogowskiego i żagańskiego Henryka VIII Wróbla. Z tego małżeństwa pochodziło pięcioro dzieci: Jan I żagański, Henryk IX Starszy, Henryk X Rumpold, Wacław krośnieński i Anna żagańska – żona Kazimierza I oświęcimskiego.

Po śmierci Henryka Wróbla, zmarłego w Szprotawie 14 marca 1397, Katarzyna otrzymała w dożywocie ziemie w Kożuchowie i Zielonej Górze. Używała tytułu księżnej śląskiej oraz pani na Kożuchowie i Zielonej Górze. Zmarła w Kożuchowie 6 czerwca 1420 i została pochowana w kolegiacie Najświętszej Maryi Panny w Głogowie.