Kaleb (hebr. כָּלֵב) – syn Jefunnego, ojciec Ira, Eli, Naama i Aksy. Był członkiem Izraelskiego pokolenia Judy, jedynym człowiekiem w wieku powyżej dwudziestu lat oprócz Jozuego, który w czasie czterdziestoletniej wędrówki do Kanaanu opisanej w Torze ani razu nie sprzeniewierzył się Bogu. Nagrodą za to był wstęp do Ziemi Obiecanej i przydział okolic Hebronu w dziedzictwo. Żył prawdopodobnie w XIII-XII wieku p.n.e. Biblia nie podaje żadnych informacji o jego śmierci. Według tradycji żydowskiej umarł w mieście Jozuego Timnat-Serach. Od Kaleba pochodzi ród Kalebitów.