Postacie Starego Testamentu Jetro
 
Jetro, właśc. Reuel (Reuel, hebr. רְעוּאֵל – Bóg jest pasterzem, Jetro, hebr. יִתְרוֹ – tytuł grzecznościowy) – postać biblijna, kapłan madianicki i ojciec siedmiu córek. Jedna z nich, Sefora, była żoną Mojżesza.

Jetro pojawia się w biblijnej Księdze Wyjścia. Mojżesz ochronił jego córki przed pasterzami. W dowód wdzięczności kapłan przygarnął Mojżesza i dał mu za żonę jedną z nich, Seforę.

Do Jetry należały stada, które pasł Mojżesz, kiedy dostrzegł Krzew gorejący i otrzymał polecenie, że ma udać się do faraona i wyprowadzić Izraela z Egiptu (Wj 3,1).

Po wyjściu z Egiptu, Jetro wraz z Seforą i synami Mojżesza dołączył do obozu Izraelitów w Refidim, gdzie dokonał ofiary całopalnej.

Doradzał także Mojżeszowi, aby ustanowił przełożonych nad Izraelem, a sam zajął się jedynie najważniejszymi sprawami (Wj 18,17-23). Po ustaleniu przywódców Kapłan Jetro opuścił Mojżesza i udał się z powrotem do Madianu (Wj 18,24).