Jan Hirkan I (zm. 104 p.n.e.) – etnarcha Judei i arcykapłan od 135 p.n.e. z dynastii Hasmoneuszy. Jego pseudonim "Hirkan" został mu nadany po dojściu do władzy.
Jan Hirkan I był trzecim synem Szymona Machabeusza – jednego z inicjatorów antysyryjskiego powstania machabejskiego, którego historia została spisana w 1 i 2 Księdze Machabejskiej. Przejął on po swoim ojcu tytuł arcykapłański i godność etnarchy. Jan był nieobecny na uczcie urządzonej przez zięcia Szymona, na której został on podstępnie zamordowany razem z dwoma swoimi synami, a braćmi Jana: Judą i Matatiaszem (według Flawiusza zginęli oni później). Przybranie przez niego greckiego imienia Hirkan było pierwszym krokiem od odejścia od charakterystycznej dla machabeuszy postawy antyhelenistycznej. Odtąd kolejni władcy z dynastii hasmonejskiej przybierali greckie imiona. Jan Hirkan I nigdy nie przybrał tytułu królewskiego z racji, że Żydzi uważali, że jedynym królem Izraela może być tylko potomek Dawida w prostej linii. Dopiero jeden z jego synów Arystobul I odmienił tę sytuację.
Jan Hirkan I był trzecim synem Szymona Machabeusza – jednego z inicjatorów antysyryjskiego powstania machabejskiego, którego historia została spisana w 1 i 2 Księdze Machabejskiej. Przejął on po swoim ojcu tytuł arcykapłański i godność etnarchy. Jan był nieobecny na uczcie urządzonej przez zięcia Szymona, na której został on podstępnie zamordowany razem z dwoma swoimi synami, a braćmi Jana: Judą i Matatiaszem (według Flawiusza zginęli oni później). Przybranie przez niego greckiego imienia Hirkan było pierwszym krokiem od odejścia od charakterystycznej dla machabeuszy postawy antyhelenistycznej. Odtąd kolejni władcy z dynastii hasmonejskiej przybierali greckie imiona. Jan Hirkan I nigdy nie przybrał tytułu królewskiego z racji, że Żydzi uważali, że jedynym królem Izraela może być tylko potomek Dawida w prostej linii. Dopiero jeden z jego synów Arystobul I odmienił tę sytuację.