Goliat

Goliat (heb. גָּלְיָת ) – olbrzymi wojownik filistyński pochodzący z Gat, żyjący w XI wieku p.n.e. Jego wzrost miał wynosić sześć łokci i jedną piędź, czyli ok. 3 metrów. Zginął z rąk Dawida, który pokonał go wyrzuconym z procy kamieniem.

Goliat wymieniony jest również w Koranie pod imieniem جالوت Ǧālūt.

Bratem Goliata był Lachmi z Gat, który zginął z rąk Elchanana, syna Jaira, w czasie wojny izraelsko-filistyńskiej za rządów Dawida.

Opis zbroi Goliata przedstawia zapewne najbogatsze ówczesne uzbrojenie.

Według opisu biblijnego Goliat miał na sobie:
- hełm z brązu
- zbroja łuskowa z brązu ważąca 5000 sykli (57 kg)
- nagolenniki z brązu
- zakrzywiony nóż z brązu
- włócznia „jak wał tkacki” z żelaznym grotem o masie 600 sykli (6,8 kg)

Dodatkowo przed nim szedł giermek niosący tarczę.
Miecz Goliata przechowywano w przybytku w Nob.