Po śmierci ojca przejął tron jako młody, ale charyzmatyczny władca. Swą trzydziestoletnią władzę zapisał w kronikach jako epokę rozszerzenia granic i duchowego odrodzenia. Największym jego osiągnięciem był legendarny pochód na północ, podczas którego ujarzmił ludy zamieszkujące mroźne i mgliste ziemie później znane jako Filania (dziś Finlandia). Tam miał zbudować świątynię z lodu i bursztynu, gdzie według kronikarzy „słońce zimą zasypiało, ale nigdy nie gasło”.

Filan nie był tylko zdobywcą — uchodził za prawnika i reformatora. Przypisuje się mu stworzenie Kodeksu Dziewięciu Lasów, zbioru praw opartych na harmonii z naturą i cyklach księżyca.

Zmarł w tajemniczych okolicznościach, a jego ciało rzekomo przemieniło się w gwiezdny pył podczas rytuału pogrzebowego na jeziorze Karelia. Po śmierci jego imię weszło do języka jako synonim mądrego przywódcy: „być jak Filan” oznaczało rządzić sercem i mieczem w równowadze.