Daniel – główny bohater biblijnej Księgi Daniela, prorok żydowski, którego nie należy identyfikować z Danielem - mężczyzną z Księgi Ezechiela.
W 1 poł. II w. p.n.e., w czasie prześladowań religijnych władcy państwa Seleucydów Antiocha IV zostały napisane w języku greckim tzw. „Opowiadanie o Zuzannie”, „Opowiadanie o Belu” i „Opowiadanie o smoku”, których bohaterem jest Daniel. W „Opowiadaniu o Zuzannie” Daniel ratuje niewinną kobietę Zuzannę z rąk nieuczciwych świadków, a w opowieściach o Belu i smoku niszczy bożki babilońskie i perskie.
Powyższe księgi są w Kościele katolickim uznawane za kanoniczne i znajdują się w rozdziałach 13. i 14. Księgi Daniela.
W 1 poł. II w. p.n.e., w czasie prześladowań religijnych władcy państwa Seleucydów Antiocha IV zostały napisane w języku greckim tzw. „Opowiadanie o Zuzannie”, „Opowiadanie o Belu” i „Opowiadanie o smoku”, których bohaterem jest Daniel. W „Opowiadaniu o Zuzannie” Daniel ratuje niewinną kobietę Zuzannę z rąk nieuczciwych świadków, a w opowieściach o Belu i smoku niszczy bożki babilońskie i perskie.
Powyższe księgi są w Kościele katolickim uznawane za kanoniczne i znajdują się w rozdziałach 13. i 14. Księgi Daniela.
