Baruch (hebr. ברוך, Błogosławiony) – postać biblijna. Przypisuje się mu autorstwo deuterokanonicznej Księgi Barucha uważanej przez chrześcijan katolickich, prawosławnych i koptyjskich za prorocką i zaliczaną do kanonu Biblii.
Prorok Baruch był sekretarzem i przyjacielem proroka Jeremiasza, towarzyszył mu także, gdy mimo sprzeciwu zostali siłą zabrani do Egiptu.
Księga Barucha ma prorocki charakter. Nie należy do Biblii Hebrajskiej. Znajdowała się natomiast w niektórych kodeksach Septuaginty i w Wulgacie. Znane są jedynie greckie tłumaczenia tekstu księgi, lecz ze względu na charakter użytego języka przypuszcza się, że oryginalnym językiem był aramejski, lub hebrajski. Czas powstania księgi nie jest dokładnie znany.
Prorok Baruch był sekretarzem i przyjacielem proroka Jeremiasza, towarzyszył mu także, gdy mimo sprzeciwu zostali siłą zabrani do Egiptu.
Księga Barucha ma prorocki charakter. Nie należy do Biblii Hebrajskiej. Znajdowała się natomiast w niektórych kodeksach Septuaginty i w Wulgacie. Znane są jedynie greckie tłumaczenia tekstu księgi, lecz ze względu na charakter użytego języka przypuszcza się, że oryginalnym językiem był aramejski, lub hebrajski. Czas powstania księgi nie jest dokładnie znany.
|