Asenat (hebr. אָסְנַת; imię pochodzenia egip. „poświęcona Neit”) – postać biblijna ze Starego Testamentu, według Księgi Rodzaju córka egipskiego kapłana Poti Fery z On, poślubiona przez faraona Józefowi. Urodziła mu dwóch synów, Manassesa i Efraima.
Późniejsza tradycja rabinacka z powodu obowiązującego wyznawców judaizmu zakazu małżeństw mieszanych przedstawiała Asenat jako Żydówkę, córkę Diny i Sychema.
Biblijny wątek zaślubin Józefa i Asenat rozwinięty został w apokryficznym utworze Józef i Asenet. Stamtąd przeszła do zachodniej literatury hagiograficznej, jej wspomnienie liturgiczne obchodzono 13 grudnia. W ikonografii Asenat ukazywana jest niekiedy w scenie błogosławieństwa udzielanego synom Józefa przez umierającego Jakuba (przykładem może być obraz Rembrandta Błogosławieństwo Jakuba).
Późniejsza tradycja rabinacka z powodu obowiązującego wyznawców judaizmu zakazu małżeństw mieszanych przedstawiała Asenat jako Żydówkę, córkę Diny i Sychema.
Biblijny wątek zaślubin Józefa i Asenat rozwinięty został w apokryficznym utworze Józef i Asenet. Stamtąd przeszła do zachodniej literatury hagiograficznej, jej wspomnienie liturgiczne obchodzono 13 grudnia. W ikonografii Asenat ukazywana jest niekiedy w scenie błogosławieństwa udzielanego synom Józefa przez umierającego Jakuba (przykładem może być obraz Rembrandta Błogosławieństwo Jakuba).
